Στο Θέρμο παρουσιάστηκε το βιβλίο «Νεκρολογία» του Δασκάλου Βασιλείου Δ. Κιτσόπουλου
Κείμενο και φωτογραφίες Απόστολος Κων. Καρακώστας
Στα πλαίσια των ετήσιων καλοκαιρινών εορταστικών εκδηλώσεων στο Θέρμο Αιτωλοακαρνανίας, παρουσιάστηκε το βιβλίο με τίτλο «Νεκρολογία» του συνταξιούχου Δάσκαλου Βασιλείου Δημ. Κιτσόπουλου, την Κυριακή το μεσημέρι της 17ης Αυγούστου 2025
Μπροστά στο πετρόχτιστο κτήριο του Δημαρχείου, στην σκιερή και δροσερή πλατεία Νικολίτσα με τα τρεχούμενα νερά, σε έναν χώρο τριγυρισμένο από τις προτομές επιφανών πολιτών της πόλης, υπό την αιγίδα του Δήμου Θέρμου παρουσία πολιτών της πόλης και όχι μόνο, έγινε η σεμνή τελετή για το βιβλίο και τον συγγραφέα του.
Τον άψογο συντονισμό της εκδήλωσης έφερε εις πέρας, όπως και όλες-σχεδόν-τις εκδηλώσεις του Δήμου η κυρία Σοφία Αγνίδη-Στεργίου.
Η συντονίστρια κυρία Σοφία καλωσόρισε τους καλεσμένους στην εκδήλωση, τον αιδεσιμότατο πατέρα Βασίλειο, Αρχιερατικό Επίτροπο του Δήμου Θέρμου, το Δήμαρχο κύριο Σπύρο Κωνσταντάρα, τους Δημοτικούς συμβούλους, τους εκπροσώπους φορέων και όλους τους πολίτες που παραβρέθηκαν στην εκδήλωση.
Ανακοίνωσε τους εισηγητές για το βιβλίο, κυρίους Κωνσταντίνο Φωτίου Μαραγιάννη, Φιλόλογο-Διευθυντή του Γυμνασίου Θέρμου και τον κύριο Βασίλειο Ντελή, πρώην Διευθυντή της Εμπορικής Τράπεζας Αγρινίου.
«Ο κύριος Κωνσταντίνος Φωτίου Μαραγιάννης είναι εκπαιδευτικός στη Δημόσια εκπαίδευση, φιλόλογος. Υπηρέτησε σε Δημόσια Σχολεία της Σιάτιστας Κοζάνης, στη Λειβαδιά, την Παραβόλα και στο Γυμνάσιο και Λύκειο Θέρμου. Διετέλεσε Διευθυντής στο Γενικό Λύκειο Θέρμου και σήμερα είναι Διευθυντής στο Γυμνάσιο Θέρμου.
Ασχολείται με τα κοινωνικά και πολιτιστικά θέματα του τόπου και έχει διατελέσει για πολλά χρόνια Πρόεδρος του Εκπολιτιστικού Ομίλου Θέρμου.
Ασχολήθηκε με την Τοπική Αυτοδιοίκηση για πολλά χρόνια ως Δημοτικός Σύμβουλος του Δήμου Θέρμου και Πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου την περίοδο 2014-2019.
Είναι πρόεδρος του Συλλόγου Αιμοδοτών Θέρμου και περιχώρων. Έχει
γράψει πολλά άρθρα για κοινωνικά, πολιτιστικά και αυτοδιοικητικά θέματα.
Διετέλεσε Διευθυντής και Σύμβουλος έκδοσης στις εφημερίδες «Το κοινό των
Αιτωλών» και το «Βήμα του Πολίτη».
Ο κύριος Μαραγιάννης καλωσόρισε με την σειρά του τους καλεσμένους στην εκδήλωση και μίλησε για τον αγαπημένο δάσκαλό του των παιδικών του χρόνων, τον Βασίλειο Κιτσόπουλο, τον οποίο αποκάλεσε: «αιωνόβιο έφηβο που μας δίνει ζωντανά παραδείγματα ευζωίας και κυρίως μακροζωίας και προσφοράς στην εκπαίδευση, στον πολιτισμό και την κοινωνία του τόπου μας».
Τα παρακάτω λόγια με τα οποία συνέχισε ο εισηγητής, τράβηξαν σαν μαγνήτης την προσοχή όλων, και χαράχτηκαν κατευθείαν από τα χείλη του στις καρδιές όλων μας!
«Ο κύριος
Κιτσόπουλος δεν μας δίδαξε μόνο γράμματα. Μας μετέδωσε αξίες, μας δίδαξε ήθος,
σεβασμό και κυρίως, ανθρωπιά.
Ήταν γνώστης της παιδαγωγικής-με όλη τη σημασία της λέξης-πολύ πριν ακόμη
αναπτυχθεί η σύγχρονη παιδαγωγική φιλοσοφία και αρχίσει να εφαρμόζεται στα
σχολεία από τη δεκαετία του ΄60 και μετά.
Με φυσικό ταλέντο, εν συναίσθηση και ένα βαθύ αίσθημα καθήκοντος, έκανε πράξη αυτό που σήμερα θα αποκαλούσαμε «μαθητοκεντρική διδασκαλία».
Έβλεπε το παιδί, άκουγε τον μαθητή, σεβόταν το μαθητή , καθοδηγούσε με το παράδειγμά του και μας καλούσε και εμείς να σεβόμαστε και να αποδεχόμαστε τους συμμαθητές μας χωρίς διαχωρισμούς και διακρίσεις.
Ηχεί ακόμη στα αυτιά μου η ανακοίνωσή του ένα πρωινό στο σχολείο ότι αύριο θα υποδεχτούμε στο σχολείο μας έναν νέο μαθητή που έρχεται από μακρινό ορεινό χωριό. Αύριο, θα έχουμε έναν νέο μαθητή στο σχολείο μας, τον Οδυσσέα μας ανακοίνωσε, που έρχεται από μακριά, αναζητώντας τη γνώση, όπως ακριβώς ο ήρωας Οδυσσέας αναζητούσε την Ιθάκη.
Πρέπει όλοι αύριο να τον υποδεχθούμε, μας παρότρυνε να τον κάνουμε φίλο και να τον εντάξουμε στις παρέες μας, δίνοντας μας ένα μήνυμα αποδοχής χωρίς καμιά διάθεση αποκλεισμού και περιθωριοποίησης . Γιατί και την παλιά εκείνη εποχή υπήρχαν άλλου είδους διακρίσεις στα σχολεία, ορατές ή αδιόρατες που γινόταν από τους δασκάλους, άλλες συνειδητά και άλλες ασυνείδητα.
Ο δάσκαλος Κιτσόπουλος έδωσε με τη σοφία που διέθετε, ένα μήνυμα κατά των διακρίσεων και του bulling που σήμερα βρίσκεται σε έξαρση σε πολλά σχολεία της χώρας μας και του εξωτερικού.
Αυτός ήταν ο δάσκαλος Βασίλειος Κιτσόπουλος: ανθρώπινος, ευγενικός, καταρτισμένος γνωστικά και παιδαγωγικά, διαλλακτικός, ήρεμος, ποτέ δεν χρησιμοποίησε βία σε βάρος των μαθητών του, σε μια εποχή που όλοι εμείς οι μεγαλύτεροι γνωρίζουμε πολύ καλά τις μεθόδους που χρησιμοποιούσαν πολλοί δάσκαλοι στα σχολεία. Τον ευχαριστώ, ΔΗΜΟΣΙΑ, για αυτά που με δίδαξε και μου προσέφερε».
(Η πλήρης ομιλία του κυρίου Κωνσταντίνου Φωτίου Μαραγιάννη ακολουθεί στο τέλος του κειμένου).
Η συντονίστρια ευχαρίστησε τον ομιλητή για την εξαιρετική παρουσίαση και συνέχισε με τον εισηγητή κύριο Β. Ντελή τον οποίο σύστησε στο κοινό λέγοντας:
«Ο κύριος Βασίλειος Ντελής, γεννημένος στο Ελαιόφυτο Αγρινίουκαι κάτοικος Αγρινίου, είναι συνταξιούχος Τραπεζικός της Εμπορικής Τράπεζας, οικονομολόγος, ορειβάτης και ενασχολούμενος με μελέτες όπως αυτή για το Ορειβατικό καταφύγιο στο όρος Παναιτωλικό στη Θέση Διασελλάκι[AK1] , (Το Διασελλάκι, Τοπική Κοινότητα Διασελλακίου, ανήκει στον δήμο ΘΕΡΜΟΥ σε υψόμετρο 700 μέτρων), ανάμεσα από τα χωριά Περιστέρι και Κυρά Βγένας του διευρυμένου Δήμου Αγρινίου.
Ο κύριος Ντελής είναι ιδρυτικό μέλος και δρομέας του Συλλόγου Δρομέων Υγείας Αγρινίου, με συμμετοχές σε Μαραθώνιους δρόμους Αγρινίου, Πατρών, Αθηνών, Βερολίνου, Λονδίνου και του Ολύμπου.
Είναι συγγραφέας τριών βιβλίων, το πρώτο με θέμα: «Το Γενεολογικό Δένδρο των Ντελαίων», το δεύτερο: «30 Χρόνια Ορειβατικός Σύλλογος Αγρινίου-η ιστορία της Ορειβασίας στο Αγρίνιο», 500 σελίδων, έκδοση στο Αγρίνιο το 2016, και το τρίτο: «Εδώ το λένε Ρούμελη», με 500 Δημοτικά Τραγούδια και αναλυτική προέλευση του καθενός. (βρίσκεται στον εκδοτικό οίκο, αναμένεται σύντομα).
Ο Βασίλης Ντελής διαδέχθηκε τον συγγραφέα Βασίλη Κιτσόπουλο στην Προεδρία του Ορειβατικού Συλλόγου Αγρινίου και διετέλεσε Πρόεδρός του για πέντε συνεχείς θητείες, από τον Μάρτιο του 1995 έως τον Φεβρουάριο του 2007.
Σε όλη του την ζωή σαν ορειβάτης συμμετείχε σε αναρίθμητες αναβάσεις σε όλα τα Ελληνικά βουνά και σε αρκετά Ευρωπαϊκά. Διατηρεί πλούσιο αρχείο φωτογραφιών, βίντεο και ντοκουμέντων σχετικά με την Ορειβασία στην Ελλάδα.»
Ο συνορειβάτης του συγγραφέα Βασίλης Ντελής, γνωστός στην Πανελλήνια Ορειβατική Κοινότητα τα τελευταία 40 χρόνια, μίλησε για τον παλαίμαχο δάσκαλο, θυμίζοντας κομβικά σημεία της πολύχρονης γνωριμίας τους, και λιγότερο για το βιβλίο, που άλλωστε καθώς είπε το κάλυψε πλήρως ο κύριος Μαραγιάννης.
Ο εισηγητής ορειβάτης χαιρέτισε τους καλεσμένους και μίλησε από καρδιάς για τον φίλο του λέγοντας:
«Αιδεσιμότατε, κύριε Δήμαρχε, αξιότιμοι κύριοι και κυρίες, είναι μεγάλη τιμή για μένα, να μιλήσω για τον άνθρωπο που γνωριζόμαστε επί 37 χρόνια, περπατώντας στα ίδια κακοτράχαλα μονοπάτια των ψηλών κορυφών των βουνών της χώρας μας.
Από τα πρώτα χρόνια της γνωριμίας μας αλληλοσεβαστήκαμε ο ένας τον άλλον. Ο Βασίλης Κιτσόπουλος δίδαξε έχοντας διαρκή παρουσία στον Σύλλογο τον Ορειβατικό του Αγρινίου, πάρα πολλά πράγματα σε όλους μας.
Πάντοτε καθοδηγούσε μικρούς και μεγάλους, πάντα με τον καλύτερο και ευγενέστερο τρόπο».
Μίλησε ο κύριος Ντελής για τις κοινές εμπειρίες τους και αναφέρθηκε σε 2-3 από αυτές, σταματώντας πιο πολύ στην εκδήλωση στον Όλυμπο το 2013, που όλοι μαζί οι Έλληνες ορειβάτες και πολλοί ξένοι-κυρίως Ελβετοί-γιορτάσαμε στην κορυφή του Προφήτη Ηλία, (υψόμετρο 2.788μέτρα), την 21η Ιουλίου 2013, τα 100 χρόνια από την πρώτη κατάκτηση του μυθικού Ολύμπου.
(Στις παρακάτω παλιές ανέκδοτες φωτογραφίες μου από την ημέρα εκείνη, εικονίζεται ο παλιός πρόεδρος του Ο.Σ. Αγρινίου Βασίλης Κιτσόπουλος στα 82,5 χρόνια του! Μάλιστα σε κάποιες από αυτές παρέα με τον επίσης συνομήλικό του δάσκαλο από την Κρήτη τον Γιώργο Βελεγράκη που γνωρίσαμε στις κορυφές και που στην δεκαετία του 50 είχε υπηρετήσει σε χωριά του Απόκουρου και της Ναυπακτίας!).
Ακόμα ο πρώην Πρόεδρος του Συλλόγου του Αγρινίου Βασίλης μίλησε για την 33χρονη σταδιοδρομία του Δάσκαλου στην εκπαίδευση, αλλά και για τους αγώνες του για τα απαραίτητα δημοτικά και δημόσια έργα, που χρειαζόταν ο τόπος του κατά την θητεία του ως Κοινοτάρχης της Κάτω Χρυσοβίτσας Θέρμου, όχι για μία ή δυο αλλά για 5 τετραετίες!
Τέλος μίλησε για το τελευταίο ορειβατικό «επίτευγμα» του «επίμονου και ακαταπόνητου» ορειβάτη, την ανάβαση στα 92 του χρόνια, τον Ιούλιο του 2023, στην ψηλότερη κορυφή των Βαρδουσίων, τον «Κόρακα», στα 2493 μέτρα υψόμετρο!
Έκλεισε την ομιλία του περιγράφοντας το πως ο αειθαλής ορειβάτης μετέδιδε το κέφι και την ζωντάνια στις ορεινές και όχι μόνο συναθροίσεις, σέρνοντας πάντα πρώτος το χορό!
Ευχαρίστησε τον συγγραφέα που τον κάλεσε να μιλήσει να μιλήσει για το βιβλίο του.
Τον λόγο πήρε ο λαλίστατος Δήμαρχος Θέρμου κύριος Σπυρίδων Κωνσταντάρας, που βρίσκεται διαρκώς «στο πόδι», με το πλήθος των εκδηλώσεων που έχει προγραμματισμένες ο Δήμος, την εβδομάδα πριν την κορύφωσή τους με την γιορτή του Αγίου Κοσμά του Αιτωλού στις 24 Αυγούστου!
Καλωσόρισε τον Αιδεσιμότατο πατέρα Βασίλειο και όλους όσους παραβρέθηκαν στην εκδήλωση και απευθυνόμενος στον τιμώμενο δάσκαλο Κιτσόπουλο είπε μεταξύ άλλων:
«Νομίζω ότι σε έναν χαιρετισμό δεν μπορείς να συνθέσεις όλα αυτά που θες να πεις, για τον δάσκαλο τον Βασίλη τον Κιτσόπουλο, για τον ορειβάτη, για τον άνθρωπο, για τον αυτοδιοικητικό, για τον συμμέτοχο στην καθημερινότητα ενεργό πολίτη.
Με τις ομιλίες τους ο δυο εισηγητές κατέδειξαν απόλυτα, τόσον ο κύριος Ντελής που αναφέρθηκε στις αρετές του κυρίου Κιτσόπουλου, όσο και του Κώστα του Μαραγιάννη ο οποίος ανέδειξε ορισμένα πράγματα από το βιβλίο.
Όταν ο δάσκαλος μου έφερε το βιβλίο του στο Δημαρχείο του είπα ότι θα το παρουσιάσουμε στις εκδηλώσεις για τον Άγιο Κοσμά τον Αιτωλό, η πρώτη παρουσίαση βιβλίου που θα γίνει θα είναι για το δικό του πόνημα. Και αυτό διότι θα τον τιμήσουμε ως εκπαιδευτικό, ως συμπολίτη μας, ως αυτοδιοικητικό που υπηρέτησε την κοινότητα κάτω Χρυσοβίτσας με ήθος, με επίπεδο, με αποτελεσματικότητα.
Αλλά και τον Δήμο, με σύνεση, με άποψη, με προτάσεις. Και όταν μου είπε ότι θα γράψει κι άλλο βιβλίο, του είπα ότι θα πρέπει να παίρνουμε δύναμη από σένα! Διότι όταν στα 95 σου σκέφτεσαι σοβαρά την συγγραφή ενός άλλου βιβλίου, εμείς οι κατά το ήμισυ μικρότεροι που ήδη κουραζόμαστε φοβούμαι ότι χρειαζόμαστε περισσότερο οξυγόνο, αυτή την «κηροζίνη» που έχει ο δάσκαλος της πνευματικότητος της ζωντάνιας και της αγωνιστικότητος σε όλα τα παιδία.
Έτσι φθάσαμε στο σήμερα που παρουσιάστηκε αυτό το βιβλίο, στου οποίου τις σελίδες διάβασα για τις προσωπικότητες που ο συγγραφέας αναφέρεται, όπως πρώτα για τον Δαμασκηνό Παπανδρέου, μία μεγάλη εκκλησιαστική προσωπικότητα, που πρώτος ασχολήθηκε με τον δια θρησκευτικό διάλογο και τόνισε την ελευθερία των θρησκειών, τόνισε την ανάγκη συνεννόησης, όλα αυτά τα βλέπουμε σήμερα μπροστά μας, δεν θέλω-συνέχισε ο Δήμαρχος-να επεκταθώ περισσότερο καθώς ο κύριος Μαραγιάννης μίλησε προηγουμένως γι’ αυτό το θέμα.
Το δεύτερο, για τον Νίκο Σαλμά, τον πολύ αγαπητό σε όλους Εθνικό Ήρωα πλέον, αλλά ο δάσκαλος έκανε μια ξεχωριστή μνεία σε αυτόν.
Ακόμα για τον Γεώργιο Παπαγεωργίου στην Κάτω Χρυσοβίτσα που είχε το καφενείο, ένας απλός άνθρωπος του χωριού, που όμως είχε μια ευρύτητα αντιλήψεων, καλή θέληση και φιλοξενία, χαρακτηριστικά που αποτυπώνουν την αρχοντιά αυτής της περιοχής.
Και τόσα άλλα παρακάτω στο βιβλίο γιατί η πένα του δασκάλου είναι εξαντλητική και πάντα με θετικό πρόσχημο, όπως ο κύριος Ντελής χαρακτηριστικά το ετόνισε».
Ο Δήμαρχος μιλώντας για την ορειβατική σταδιοδρομία του Βασίλη Κιτσόπουλου, στάθηκε στο «επιστέγασμα» της ορειβατικής του ικανότητας, την ανάβαση στα δυόμιση χιλιάδες μέτρα στον «Κόρακα» των Βαρδουσίων, ανάβαση που και 20σάρηδες την αποφεύγουν.
Εξέφρασε την απορία του για την δύναμη θέλησης που διαθέτει,για να αποτολμήσει τέτοιου είδους επιτεύγματα, έχοντας καταφέρει να «ανατρέψει» βιολογικά την ηλικία ο δάσκαλος Βασίλης Κιτσόπουλος!
Ο Δήμαρχος κύριος Κωνσταντάρας έκλεισε με την ευχή:
«Του εύχομαι λοιπόν ακόμα για έναν αιώνα να συγγράφει, να περπατάει, να ομιλεί, να ψέλνει, να τραγουδάει, να χορεύει και να είναι μαζί μας πάντα ως ένα σεβαστό σύμβολο σύνθεσης, ενότητας και αρχοντιάς! Τέτοια που εκπέμπει το Απόκουρο παντού και πόσο μάλλον αυτές τις μέρες, αυτή την υπεροχή του Αποκούρου την έχουμε στο κέντρο της Δυτικής Ελλάδας με τις εκδηλώσεις που πραγματοποιούμε!»
Πριν κατέβει από το βήμα ο κύριος Κωνσταντάρας δεν παρέλειψε να συγχαρεί την συνεργάτιδά του κυρία Σοφία Στεργίου-Αγνίδη που πάντα σε όλες τις εκδηλώσεις είναι εδώ ανιδιοτελώς να παρουσιάσει κατά το πρέπον, το ορθόν και το ανώτερον!»
Καλή σας ημέρα και σας περιμένω σε όλες τις εκδηλώσεις, αυτό το λέω ως Δήμαρχος εκφράζοντας την βούληση ολόκληρου του Δημοτικού Συμβουλίου. Να είστε καλά! Δάσκαλε καλοτάξιδο το βιβλίο!»
Ακολούθως πρόσφερε στον συγγραφέα κύριο Κιτσόπουλο ένα αναμνηστικό εκ μέρους του Δήμου Θέρμου.
Ο κύριος Κιτσόπουλος συγκινημένος ευχαρίστησε τον Δήμαρχο, δέχθηκε τα συγχαρητήρια των φίλων του και μίλησε για λίγο περιγράφοντας σημαντικά σημεία της ζωής του, με πρώτο και κύριο το πως έλαβε μέρος στις εισαγωγικές εξετάσεις του γυμνασίου, τότε στα «πέτρινα» χρόνια του 1940 που τίποτα δεν ήταν εύκολο για να σπουδάσουν παιδιά από φτωχές οικογένειες της Ελληνικής Επαρχίας.
Μίλησε και για τα αγαπημένα του βουνά, για τα συναισθήματα που βιώνουν οι άνθρωποι που «τολμούν» να πετάξουν εκεί ψηλά στις κορυφές…
Με χαρά του και βαθιά συγκινημένος υπέγραψε λίγα αντίτυπα του μοναδικού-στο είδος του-βιβλίου, που ναι μεν έχει όνομα που οι άνθρωποι αποφεύγουν να το πουν, αλλά καθώς με ιδιαίτερη βαρύτητα και ευστροφία λόγου τόνισε ο Δήμαρχος:
«Ο τίτλος του βιβλίου είναι ρεαλιστικός και την ζωή πρέπει να την κοιτάζουμε κατάματα και ορθοτομημένη και όχι με «φτιασίδια» και τίτλους τέτοιους, ώστε να είναι αρεστοί. Και γι’ αυτό σε συγχαίρω και γι’ αυτό διπλά!»
Θα πρέπει να ειπωθεί ότι τον άψογο συντονισμό του ήχου, στον ανοιχτό χώρο της πλατείας, έφεραν εις πέρας οι τεχνικοί των ηχητικών συστημάτων της εταιρείας ΕΙΚΟΝΑ & ΗΧΟΣ - ΔΗΜΑΚΗΣ ΧΡ. ΓΕΩΡΓΙΟΣ & ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΟΕ.
-------------------------ο--------------------------
Ακολουθεί η πλήρης εισήγηση του κυρίου Κωνσταντίνου Φ. Μαραγιάννη, Διευθυντή του Γυμνασίου Θέρμου.
Αιδεσιμότατε Αρχιερατικέ Επίτροπε κ. Βασίλειε Λάμπο
Κύριε Δήμαρχε,
Κύριοι Αντιδήμαρχοι και Δημοτικοί Σύμβουλοι του Δήμου Θέρμου,
Κυρίες και Κύριοι, Αγαπητοί φίλοι και Φίλες
Είναι για μένα μεγάλη τιμή και αισθάνομαι, πραγματικά, συγκίνηση που ο αγαπημένος μου Δάσκαλος Βασίλειος Κιτσόπουλος μου ανέθεσε την παρουσίαση του βιβλίου του και τον ευχαριστώ. Πρέπει να επισημάνω όμως ότι περίμενα αυτή τη στιγμή για να μιλήσω δημόσια για το δάσκαλό μου, στο 2ο Δημοτικό Σχολείο του Θέρμου στον Άγιο Δημήτριο, με αφορμή την παρουσίαση του βιβλίου του, να μιλήσω για ένα δάσκαλο που για την εποχή του ήταν ένας φωτισμένος δάσκαλος, ένας πραγματικός παιδαγωγός και πάνω απ΄ όλα ένας άνθρωπος με ευγένεια, ήθος και καλοσύνη.
«Ο κύριος
Κιτσόπουλος δεν μας δίδαξε μόνο γράμματα. Μας μετέδωσε αξίες, μας δίδαξε ήθος,
σεβασμό και κυρίως, ανθρωπιά.
Ήταν γνώστης της παιδαγωγικής-με όλη τη σημασία της λέξης-πολύ πριν ακόμη
αναπτυχθεί η σύγχρονη παιδαγωγική φιλοσοφία και αρχίσει να εφαρμόζεται στα
σχολεία από τη δεκαετία του ΄60 και μετά.
Με φυσικό ταλέντο, εν συναίσθηση και ένα βαθύ αίσθημα καθήκοντος, έκανε πράξη αυτό που σήμερα θα αποκαλούσαμε «μαθητοκεντρική διδασκαλία».
Έβλεπε το παιδί, άκουγε τον μαθητή, σεβόταν το μαθητή , καθοδηγούσε με το παράδειγμά του και μας καλούσε και εμείς να σεβόμαστε και να αποδεχόμαστε τους συμμαθητές μας χωρίς διαχωρισμούς και διακρίσεις.
Ηχεί ακόμη στα αυτιά μου η ανακοίνωσή του ένα πρωινό στο σχολείο ότι αύριο θα υποδεχτούμε στο σχολείο μας έναν νέο μαθητή που έρχεται από μακρινό ορεινό χωριό. Αύριο, θα έχουμε έναν νέο μαθητή στο σχολείο μας, τον Οδυσσέα μας ανακοίνωσε, που έρχεται από μακριά, αναζητώντας τη γνώση, όπως ακριβώς ο ήρωας Οδυσσέας αναζητούσε την Ιθάκη.
Πρέπει όλοι αύριο να τον υποδεχθούμε, μας παρότρυνε να τον κάνουμε φίλο και να τον εντάξουμε στις παρέες μας, δίνοντας μας ένα μήνυμα αποδοχής χωρίς καμιά διάθεση αποκλεισμού και περιθωριοποίησης . Γιατί και την παλιά εκείνη εποχή υπήρχαν άλλου είδους διακρίσεις στα σχολεία, ορατές ή αδιόρατες που γινόταν από τους δασκάλους, άλλες συνειδητά και άλλες ασυνείδητα.
Ο δάσκαλος Κιτσόπουλος έδωσε με τη σοφία που διέθετε, ένα μήνυμα κατά των διακρίσεων και του bulling που σήμερα βρίσκεται σε έξαρση σε πολλά σχολεία της χώρας μας και του εξωτερικού.
Αυτός ήταν ο δάσκαλος Βασίλειος Κιτσόπουλος: ανθρώπινος, ευγενικός, καταρτισμένος γνωστικά και παιδαγωγικά, διαλλακτικός, ήρεμος, ποτέ δεν χρησιμοποίησε βία σε βάρος των μαθητών του, σε μια εποχή που όλοι εμείς οι μεγαλύτεροι γνωρίζουμε πολύ καλά τις μεθόδους που χρησιμοποιούσαν πολλοί δάσκαλοι στα σχολεία. Τον ευχαριστώ, ΔΗΜΟΣΙΑ, για αυτά που με δίδαξε και μου προσέφερε».
Το βιβλίο του, «ΝΕΚΡΟΛΟΓΙΑ», είναι το καταστάλαγμα μιας ολόκληρης ζωής, ενός δασκάλου που δεν περιορίστηκε στα δημοσιοϋπαλληλικά και παιδαγωγικά του καθήκοντα, αλλά ανέπτυξε μια πολύπλευρη κοινωνική, πολιτιστική και αυτοδιοικητική δράση, υπηρετώντας με επιτυχία την Τοπική Αυτοδιοίκηση, ως Πρόεδρος της Κοινότητας Κάτω Χρυσοβίτσας, Δημοτικός Σύμβουλος του Δήμου Θέρμου και Σύμβουλος της Δημοτικής του Κοινότητας.
Ένα βιβλίο μνήμης και τιμής για πολυαγαπημένα του πρόσωπα, φίλους, συγγενείς, συμπατριώτες που έφυγαν από τη ζωή, συγκεντρώνοντας σε έναν καλαίσθητο και ελκυστικό τόμο 320 σελίδων, 22 επικήδειους αποχαιρετισμούς που ανέγνωσε στις αντίστοιχες εξόδιες τελετές, δεκάδες τιμητικά άρθρα που δημοσίευσε μεταθανάτια σε τοπικές εφημερίδες και περιοδικά, καθώς και άλλα ενδιαφέροντα κείμενα για σημαντικά πρόσωπα και κομβικά γεγονότα της γενέτειρας περιοχής του.
Το βιβλίο που προλογίζει ο Αγρινιώτης καθηγητής Ιωάννης Κωστάκης που το “θεωρεί πολύτιμο υπόδειγμα-παρόρμηση-προτροπή προς τους νεότερους συντοπίτες του να βαδίσουν το δρόμο και να ακολουθήσουν τα ίχνη του ακάματου σχεδόν αιωνόβιου πραγματικού παιδοτρίβη και αυθεντικού δασκάλου Βασιλείου Κιτσόπουλου”, έχει τεράστιο θεωρητικό ενδιαφέρον για την άψογη και αληθινή αποτίμηση εκλεκτών κεκοιμημένων, διανθίζεται μάλιστα από πλήθος παλαιών φωτογραφιών, σπάνιων ιστορικών ντοκουμέντων και πολύτιμων αρχείων που αφορούν κυρίως τα πρόσωπα, τη ζωή, τον πολιτισμό, τα Γράμματα και την παράδοση της ιδιαίτερης πατρίδας του συγγραφέα, της αναντίρρητα όμορφης περιοχής του ημιορεινού Δήμου Θέρμου ,της Κοινότητας Κάτω Χρυσοβίτσας Αιτωλοακαρνανίας.
Το βιβλίο αποτελείται από 3 μέρη: Το Α΄μέρος έχει τίτλο: “Επικήδειοι λόγοι”. Είναι οι επικήδειοι λόγοι που εκφώνησε ο Βασίλης Κιτσόπουλος σε αγαπημένα του πρόσωπα, σε συμπατριώτες του και συγγενείς του. Πρόκειται για δυνατούς επικήδειους λόγους, συναισθηματικά φορτισμένους που αναδεικνύουν το έργο και την προσφορά ανθρώπων που έφυγαν από τη ζωή.
Ιδιαίτερα συγκινητικός είναι ο επικήδειος λόγος για την απώλεια του 27χρονου Θερμιώτη Υποσμηναγού Αεροπορίας Νικολάου Σιαλμά(1965-1992) που υπήρξε μαθητής του στο 2ο Δημοτικό Σχολείο Θέρμου, ενός σύγχρονου ήρωα που χάθηκε στους αιθέρες, στον Αη Στράτη Λέσβου, υπερασπίζοντας την τιμή και την αξιοπρέπεια της πατρίδας μας. Γράφει χαρακτηριστικά: «Ο δικός σου, Νίκο μου χαμός, με γεμίζει περηφάνεια. Έπεσες για τα ιερά και όσια της πατρίδα μας . Ως δάσκαλός σου καμαρώνω που υπήρξες μαθητής μου, εδώ δίπλα στο 2ο Δημοτικό Σχολείο Θέρμου. Είσαι ο επώνυμος ήρωας που το όνομά σου θα το γράφει η ιστορία της πατρίδας μας».
Επίσης, στο Α΄μέρος ξεχωρίζει ο επικήδειος για το συμπατριώτη του συγγραφέα, ποιητή και λαογράφο Βασίλειο Λαμνάτο. Αναδεικνύει το έργο και την προσφορά του στη λογοτεχνία και τη λαογραφία και τονίζει χαρακτηριστικά: “Ο τομέας των γραμμάτων έχασε έναν άοκνο εργάτη. Ο Λογγοπερπατάρης, ο εκφραστής της ζωής των ανθρώπων του βουνού και της στάνης έπαυσε να γράφει στίχους με τους καημούς και τις λαχτάρες των ανθρώπων της υπαίθρου”.
Το Β’ μέρος του βιβλίου φέρει τον τίτλο: “Μεταθανάτια τιμητικά λόγια σε πολύ αγαπημένα πρόσωπα”.
Ξεχωρίζει το μεγάλο αφιέρωμα 115 σελίδων στον αείμνηστο συμπατριώτη του Μητροπολίτη Ελβετίας, Έξαρχο Ευρώπης και Διευθυντή του Ορθόδοξου Κέντρου του Οικουμενικού Πατριαρχείου στο Σαμπεζύ της Γενεύης Δαμασκηνό Παπανδρέου(1936-2011), ο οποίος διακόνησε Ελληνισμό και Ορθοδοξία για πολλά χρόνια στο κέντρο της Ευρώπης, στην ανθηρή και ακμάζουσα Ελβετία. Δημοσιεύει κείμενα και πλούσιο φωτογραφικό υλικό από τη δράση του αείμνηστου Δαμασκηνού, ξεκινώντας με ένα εκτεταμένο Άρθρο του με τίτλο: “Η ορθοδοξία στην Αυγή της 3ης χιλιετίας”. Στο κείμενο γίνεται λόγος για έναν Χριστοκεντρικό ουμανισμό που θα δώσει απάντηση στα πνευματικά αδιέξοδα της εποχής μας και θα είναι η ελπίδα του κόσμου για την τρίτη χιλιετία. Ο αείμνηστος Δαμασκηνός μίλησε για την αναγκαιότητα του δια θρησκευτικού διαλόγου μεταξύ της Ορθοδοξίας και του Ισλάμ. Ένας διάλογος που άρχισε το 1986 στο Σαμπεζύ της Ελβετίας με 8 επίσημες συναντήσεις. Τόνιζε, συχνά, ο Δαμασκηνός ότι οι αξίες της θρησκείας έχουν μεγάλη ιστορική αντοχή και μπορούν να υπηρετήσουν την ειρηνική συνύπαρξη των λαών. Η ειρήνη των θρησκειών είναι μια αντίρροπη δύναμη στα αδιέξοδα του σύγχρονου πολιτισμού της αντιθεϊστικής εκκοσμίκευσης και της αλαζονικής καταναλωτικής υστερίας της κοινωνίας, τόνιζε.
Μια άποψη τόσο επίκαιρη, σήμερα που η ανθρωπότητα βιώνει μια σοβαρή κρίση αξιών και προσανατολισμού, η βία και ο πόλεμος αποτελούν τα μέσα επίλυσης των διαφορών μεταξύ ανθρώπων και λαών. Επίσης, ο συγγραφέας αναφέρεται στην επίσημη τελετή εισόδου του Δαμασκηνού στις τάξεις της Ακαδημίας Αθηνών στις 2 Ιουνίου 1992. Ακόμη καταγράφει την ομιλία του Δαμασκηνού στο Παπαστράτειο Μέγαρο Αγρινίου και τις τιμητικές διακρίσεις από την Ελλάδα και το Εξωτερικό που απέκτησε κατά τη θητεία του.
Στο Δεύτερο αυτό μέρος του βιβλίου περιλαμβάνονται πολλά επιθανάτια αφιερώματα σε επώνυμους και ανώνυμους συμπολίτες του , σε ορειβάτες, όπως ήταν ο Γεώργιος Καλαντζής του Ανδρέα από το Θέρμο, γιος του Λαγάκη και σε συγγενείς του, όπως ήταν ο δάσκαλος Δημοσθένης Αλεξάνδρου Παπανδρέου, ο τελευταίος γόνος του Παπαλέξανδρου.
Το Γ΄ Μέρος του Βιβλίου έχει τον τίτλο καλοκαιρινές εκδηλώσεις. Σε αυτό καταγράφει τις εκδηλώσεις που έγιναν στην Κάτω Χρυσοβίτσα και οργανώθηκαν από το Τοπικό Συμβούλιο και το Πνευματικό κέντρο της εκκλησίας.
Στο Παράρτημα, με το οποίο ολοκληρώνεται το βιβλίο υπάρχει πλούσιο φωτογραφικό υλικό και δημοσιεύματα του τύπου για το θάνατο σημαντικών προσωπικοτήτων, όπως ήταν ο ήρωας Νικόλαος Σιαλμάς.
Πρόκειται για ένα πολυσύνθετο-πανοραμικό βιβλίο που θα μπορούσαμε να το ονομάσουμε επιστέγασμα ισχυρών ενθυμήσεων ανθρώπων – τοπίων - στιγμών, οι οποίες καθόρισαν την προσωπικότητα του εξαίρετου διδάσκαλου, παραδειγματικού ορειβάτη και ακούραστου αυτοδιοικητικού παράγοντα του ιστορικού Δήμου Θέρμου, του αξιαγάπητου Βασίλη Κιτσόπουλου που εξακολουθεί να είναι παρών και ενεργός σε κάθε πτυχή της πνευματικής, πολιτιστικής και κοινωνικής ζωής του τόπου μας.
Το βιβλίο του Βασίλη Κιτσόπουλου, είναι ένα βιβλίο μνήμης-αλλά όχι μόνο. Είναι ένα βιβλίο σεβασμού, ευγνωμοσύνης και τιμής. Σε κάθε λόγο, είτε πρόκειται για επικήδειο, είτε πρόκειται για αφιέρωμα στη μνήμη και την προσφορά ενός ανθρώπου , αναδεικνύεται η μοναδικότητα του καθενός , είτε πρόκειται για γνωστή προσωπικότητα είτε πρόκειται για έναν απλό άνθρωπο του μόχθου και της καθημερινότητας.
Ο Βασίλης
Κιτσόπουλος γράφει – όπως μιλούσε πάντα – με ευαισθησία, ακρίβεια και με το
βλέμμα στραμμένο στην καρδιά του ανθρώπου. Αναδεικνύεται η αξία του να μιλάς
για τους νεκρούς με αγάπη.
Σε μια εποχή που όλα τρέχουν, που ξεχνάμε γρήγορα, που περνάμε από το ένα στο
άλλο χωρίς βάθος, αυτό το βιβλίο μάς υπενθυμίζει κάτι σπουδαίο: ότι κάθε
άνθρωπος αφήνει πίσω του ένα αποτύπωμα. Και πως είναι χρέος μας να τον τιμούμε
και κυρίως να μην τον ξεχνάμε.
Η «ΝΕΚΡΟΛΟΓΙΑ» δεν είναι απλώς κείμενα αποχαιρετισμού. Είναι μια πράξη αγάπης.
Μια λογοτεχνική χειρονομία σεμνότητας και φωτός. Ένα πλούσιο ιστορικό υλικό που
θα αξιοποιήσει ο ιστορικός του μέλλοντος που θα καταγράψει την τοπική ιστορία
και θα αναδείξει τα ιδιαίτερα πολιτιστικά και κοινωνικά στοιχεία και χαρακτηριστικά
της περιοχής μας.
Αν το είχα διαβάσει, πριν δώσει τον τίτλο ΝΕΚΡΟΛΟΓΙΑ, θα του έδινα τον τίτλο Εγχειρίδιο μνήμης, γιατί αποτελεί βιβλίο μνήμης για τους προγόνους μας, για όλους αυτούς που αγωνίστηκαν και προσέφεραν, ώστε εμείς σήμερα να περνάμε καλύτερα. Ο συνάδελφος μαθηματικός Παναγιώτης Δρέλλιας που έκανε την πρώτη παρουσίαση του βιβλίου στην εφημερία “ΜΑΧΗΤΗΣ “ του Αγρινίου έδωσε στο βιβλίο έναν πιο συγκεκριμένο και μεστό τίτλο :“Επικήδειοι και μεταθανάτιοι λόγοι σε ΑΓΑΠΗΜΈΝΑ ΠΡΌΣΩΠΑ...
Κλείνοντας,
θέλω να πω ένα μεγάλο «ευχαριστώ» στον δάσκαλό μας, τον Βασίλειο Κιτσόπουλο.
Για τις λέξεις που μοιράστηκε μαζί μας τότε – μέσα στην τάξη – και για τις
λέξεις που συνεχίζει να μοιράζεται σήμερα, μέσα από αυτό το βιβλίο.
Το έργο του είναι μια υπενθύμιση ότι η μνήμη δεν είναι βάρος, αλλά τιμή.
Εύχομαι η «ΝΕΚΡΟΛΟΓΙΑ» να φτάσει στα χέρια όσο το δυνατόν περισσότερων ανθρώπων
– γιατί αξίζει να διαβαστεί, αξίζει να αγαπηθεί, και κυρίως… αξίζει να μείνει.
Στο αγαπημένο μου δάσκαλο Βασίλη Κιτσόπουλο αξίζουν συγχαρητήρια για αυτή την ιστορική συγγραφή, εύχομαι να είναι υγιής και δυνατός για να συνεχίσει να προσφέρει στον τόπο και τον πολιτισμό. Να γράψει κι άλλα βιβλία και κυρίως να κυκλοφορεί ανάμεσά μας για να τον συναντούμε και να ακούμε τις συμβουλές του και τα σοφά του λόγια.
Καλοτάξιδο να είναι το βιβλίο!
Σας ευχαριστώ όλους που με προσοχή ακούσατε την ομιλία μου.
--------------------ο---------------------
Ακολουθεί σύντομο βιογραφικό του συγγραφέα κυρίου Βασίλη Κιτσόπουλου.
Ο Βασίλειος Κιτσόπουλος του Δημητρίου και της Αφροδίτης, το γένος Παπανδρέου, γεννήθηκε στον οικισμό «Διάσελον» του χωρίου Κάτω Χρυσοβίτσα (Βάλτσας), του Νομού Αιτωλοακαρνανίας, το 1931 από αγρότες γονείς.
Φοίτησε μέχρι την Τετάρτη Δημοτικού στο χωριό του, Το σχολικό έτος 1941-1942 κατόπιν εξετάσεων γράφτηκε στην Α’ τάξη του ιστορικού οκταταξίου Γυμνασίου Θέρμου από το οποίο και αποφοίτησε.
Το 1950 κατόπιν εισιτηρίων εξετάσεων εισήλθε στη Μαράσλειο Παιδαγωγική Ακαδημία από όπου το 1952 έλαβε το Απολυτήριο πτυχίο με βαθμό «Λίαν Καλώς». Υπηρέτησε την στρατιωτική του θητεία δυο χρόνια.
Πρωτοδιορίστηκε δάσκαλος το 1956 στο μονοθέσιο Δημοτικό Σχολείο Αχυρών Ξηρομέρου όπου υπηρέτησε ένα χρόνο.
Ακολούθως υπηρέτησε ε σχολεία του Νομού, και το 1961 στο 2θέσιο Δημοτικό Σχολείο Κάτω Χρυσοβίτσας. Το 1970 στο Θέρμο για 13 χρόνια.
Το 1984 υπηρέτησε ως Διευθυντής στο 7θέσιο Δημοτικό Σχολείο Παραβόλας, από όπου συνταξιοδοτήθηκε αφού συμπλήρωσε υπηρεσία 33ων ετών.
Διετέλεσε Πρόεδρος της Τοπικής Κοινότητας Κάτω Χρυσοβίτσας για 5 τετραετίες.
Ασχολήθηκε ενεργά με την Ορειβασία από τις θέσεις του Αντιπροέδρου και του Προέδρου του Ορειβατικού Συλλόγου Αγρινίου.
Έχει αρθρογραφήσει σε εφημερίδες και περιοδικά.
---------------------------ο-------------------------
Α.Κ.Κ.
