Εγκαινιάστηκε η Πρώτη έκθεση των Αιτωλοακαρνάνων εικαστικών στην Αμφιλοχία
Κείμενο και φωτογραφίες Απόστολος Κων. Καρακώστας
Δευτέρα βράδυ της 4ης Αυγούστου 2025 στο 1ο Δημοτικό Σχολείο Αμφιλοχίας έγιναν τα εγκαίνια της πρώτης ομαδικής έκθεσης με έργα άνω των πενήντα Αιτωλοακαρνάνων εικαστικών.
Η συμμετοχή του κοινού ήταν πρωτοφανής και το ενδιαφέρον όλων πολύ έκδηλο, καθώς από νωρίς οι επισκέπτες-κατά δεκάδες-περιηγήθηκαν τις τέσσερες μεγάλες αίθουσες όπου είχαν τοποθετηθεί οι ζωγραφικοί πίνακες-κατά το μεγαλύτερο ποσοστό-καθώς και τα λίγα γλυπτά.
Όλα τα έργα είναι αντιπροσωπευτικά της καλλιτεχνικής δημιουργίας των εικαστικών, που τα προηγούμενα χρόνια συμμετείχαν και σε αντίστοιχες εκθέσεις στο διπλανό Αγρίνιο. Βλέπετε εδώ: https://www.gefyravergas.gr/2023/09/55.html
Η Αμφιλοχία έχει πάρει «χρώμα» γιορτινό και ανεβαίνει στα Πολιτιστικά δρώμενα με ταχείς ρυθμούς και ποικίλο καλλιτεχνικό καλοκαιρινό πρόγραμμα. (προηγήθηκαν συναυλία του Δήμου Αμφιλοχίας με τη Μελίνα Ασλανίδου και τη Δημοτική Φιλαρμονική, παραδοσιακό δρώμενο της Βαρκαρόλας και άλλα πολλά ακολουθούν!)
(Εδώ το πρόγραμμα των καλοκαιρινών εκδηλώσεων: https://www.dimosamfilochias.gr/politistiko-kalokairi-2025-ston-dimo-amfilochias-to-programma-ton-panakarnaneion-kai-ekdiloseon/)
Όλα συντελούν για να γίνει ένας θελκτικός προορισμός, καθώς η μικρή όμορφη πόλη που είναι κτισμένη αμφιθεατρικά του κόλπου του «Καρβασαρά», όπως αναφερόταν σε όλους τους χάρτες παλιότερα, προσφέρεται για θαλασσινά μπάνια και ήρεμες καλοκαιρινές διακοπές.
Οι νέοι δρόμοι που κατασκευάστηκαν τα τελευταία χρόνια προς Γιάννενα και Πρέβεζα-Λευκάδα, έχουν «απελευθερώσει» τον κεντρικό δρόμο και τους δυο παραλιακούς από τα βαριά φορτηγά που τους «ταλαιπωρούσαν» μέρα και νύχτα.
Τώρα η κυκλοφορία είναι άνετη για λεωφορεία, ιδιωτικά οχήματα και πεζούς. Το παραλιακό πεζοδρόμιο προσφέρεται για βόλτες από μικρούς και μεγάλους.
Με πρωτοβουλίες που πήρανε άνθρωποι που αγαπούν την πόλη τους, ξεκίνησαν από το μηδέν για να οργανώσουν μια έκθεση εικαστική που θα γίνει η αφετηρία για πολλές επόμενες, όπως οραματίστηκαν οι πρωτεργάτες της καλλιτεχνικής δραστηριότητας.
Το εμβληματικό κτήριο του πρώτου Δημοτικού της Αμφιλοχίας που κτίστηκε το 1908 με δαπάνη του ευεργέτη Ανδρέα Συγγρού, επιλέχθηκε σαν χώρος που φιλοξενεί την έκθεση. Κατασκευάστηκε την χρονιά που η πόλη άλλαξε όνομα από Καρβασαράς σε Αμφιλοχία και είναι δείγμα αρχιτεκτονικής σχολείων των αρχών του 20ου αιώνα.
Οι οργανωτές τοποθέτησαν τα έργα των καλλιτεχνών σε τέσσερες αίθουσες, ξεκινώντας από αριστερά του κτηρίου η πρώτη, δύο αίθουσες στο κέντρο και μία δεξιά.
Στην πρώτη αίθουσα (Α’), εκθέτουν οι παρακάτω καλλιτέχνες:
Αγγελόπουλος Δημήτρης, Αλεξανδροπούλου Αρχοντούλα, Ανδρίκουλα Μαρία, Βαλαώρας Θανάσης, Βίγλα Κωνσταντίνα, Δάγγα Περσεφόνη, Δήμας Δημήτρης, Δράκου Κατερίνα, Δροσόπουλος Αλέξανδρος, Ζαχαρόπουλος Χαράλαμπος, Ζήση Έλλη. Και οι γλύπτες: Δάγγας Χρήστος και Καραγιώργου Ίνα.
Στην Β’ αίθουσα οι:
Ηλιοπούλου Ταρσίτσα, Καρακώστας Αλέξανδρος, Καρατάσου Ευαγγελία, Κατσαντώνης Λάμπρος, Κατσαρού Σοφία, Κουτσογιάννης Θεόδωρος, Κριεζία Αλεξάνδρα, Κρέτσης Δημήτριος, Κύρκος Θεόδωρος, Κωνσταντή Βάγια. Και οι γλύπτες: Κοκορόσκος Παύλος και Κομπορόζος Μιχαήλ-Νεκτάριος.
Στην Γ’ αίθουσα οι:
Κωστοπούλου Βασιλική, Λιαροκάπη Έφη, Λιαροκάπης Αθανάσιος, Λιότσου Μυρτώ, Μπακογιάννη Άρτεμις, Μπακογιάννη Μαίρη, Μπλαχούρα Χριστίνα, Ναστούλης Αντώνης, Ξευγένης Γιώργος, Παναγιωτίδη Ζωή. Και η γλύπτρια Μαλιγιάννη-Πανταζη Καίτη.
Και στην Δ’ αίθουσα οι:
Παπανίκος Ανδρέας, Παπατρέχα Μαρία, Ραμμόπουλος Βασίλης, Σιαφάκα Βασιλική, Σίμου Πηνελόπη, Σκαπετούλια Κωνσταντίνα, Σπανού-Παλκουσουργιά Μάχη, Στασινού Μαρία, Στρατούλης Αλέξανδρος, Ταλιούρα Κατιάννα, Τσούμας Θύμιος, Τσώλου Δήμητρα, Φέζου Ελένη, Φράγκου-Λιλή Αλεξάνδρα, Χατζηδέλλιος Αριστοτέλης.
Όλοι οι παραπάνω καλλιτέχνες των οποίων τα έργα θαυμάζουν οι επισκέπτες όπου κι αν αυτά εκθέτονται, είναι γνωστοί και πολύ πέραν του νομού μας με εκθέσεις τους και συμμετοχές σε ομαδικές εκθέσεις στην Αθήνα και σε άλλες πόλεις της χώρας.
Στο πιάνο της Μουσικής Σχολής Αμφιλοχίας Ρόζας Μαλιγιάννη, που ήταν τοποθετημένο στην είσοδο του Σχολείου, ένας νεαρός ταλαντούχος πιανίστας, καθ’ όλη την διάρκεια της έκθεσης-εκτός όταν γινότανε οι ομιλίες-έπαιζε ευχάριστη μουσική και έδινε και μουσικό χαρακτήρα στην εκδήλωση. Θα έλεγα να προσμετρήσει κι αυτό το παιδί στο σύνολο των καλλιτεχνών που είχαν την τιμητική τους βραδιά.
Συντονιστής στην εκδήλωση ήταν ο Αντιδήμαρχος Πολιτισμού, Αθλητισμού, Αλληλεγγύης & Κοινωνικών Υποθέσεων κ. Κωνσταντίνος Γαλάνης.
Καλωσόρισε όλους τους επισκέπτες, τον Δήμαρχο Αμφιλοχίας κ. Αθανάσιο Τορουνίδη και τους συναδέλφους του στην αυτοδιοίκηση Αντιδημάρχους και Δημοτικούς Συμβούλους.
Παρακάλεσε τον Δήμαρχο να χαιρετίσει την εκδήλωση των εγκαινίων της πρώτης έκθεσης Αιτωλοακαρνάνων καλλιτεχνών που φιλοξενείται στην Αμφιλοχία.
Ο δήμαρχος καλησπέρισε τους «φίλες και φίλοι, συμπολίτισσες και συμπολίτες» και συνέχισε με τα λόγια: «Με ιδιαίτερη χαρά και τιμή σας καλωσορίζω στην πρώτη Αμφιλοχιώτικη καλλιτεχνική έκθεση «Αιτωλοακαρνάνες Καλλιτέχνες» την οποία διοργανώνει ο Δήμος μας της Αμφιλοχίας σε συνεργασία με το Πολιτιστικό Κέντρο Αμφιλοχίας στο πλαίσιο των «Πανακαρνανείων 2025».
Η παρούσα έκθεση αποτελεί μια σημαντική πρωτοβουλία που αναδεικνύει το έργο καταξιωμένων καλλιτεχνών της Αιτωλοακαρνανίας και δίνει την ευκαιρία στους Δημότες και επισκέπτες μας να γνωρίσουν την σύγχρονη εικαστική δημιουργία του τόπου μας, σε έναν ιστορικό και συμβολικό χώρο, το πρώτο Δημοτικό Σχολείο Αμφιλοχίας.
Η τέχνη και ο πολιτισμός, φίλες και φίλοι, είναι ζωντανές δυνάμεις που μας ενώνουν. Μας εμπνέουν και μας υπενθυμίζουν την αξία της δημιουργίας και της συμμετοχής.
Η συγκεκριμένη έκθεση αποτελεί καρπό συλλογικής προσπάθειας και εντάσσεται στον ευρύτερο σχεδιασμό μας για την ενίσχυση της πολιτιστικής ταυτότητας του Δήμου, την ανάδειξη της τοπικής καλλιτεχνικής παραγωγής και την εδραίωση του πολιτισμού ως βασικό άξονα της κοινωνικής και της πνευματικής ζωής του τόπου.
Μια πρωτοβουλία πάνω στην οποία θέλουμε να βασίζονται οι πολιτιστικές δράσεις στο Δήμο, που φέρνει στο προσκήνιο τους καλλιτέχνες της Αιτωλοακαρνανίας.
Τους οποίους ευχαριστούμε θερμά για την ανταπόκριση και την συμμετοχή τους στο κάλεσμά μας. Η παρουσία τους στην έκθεση δεν είναι μόνο τιμητική, είναι και ουσιαστική απόδειξη ότι η Αμφιλοχία-είτε αρέσει σε κάποιους, είτε δεν αρέσει-παράγει πολιτισμό.
Οι ντόπιοι καλλιτέχνες αποτελούν πρεσβευτές της δημιουργίας μας με έργο που ακουμπά την καθημερινότητα, εμπνέεται από το τοπίο, την ιστορία και τις αξίες μας.
Η συμμετοχή τους σηματοδοτεί μια πολιτιστική συνέχεια και ανοίγει δρόμους για τις επόμενες γενιές δημιουργών. Στόχος μας να αποτελέσει ένα σημείο αναφοράς για την περιοχή μας. Και ως Δήμος να εξασφαλίσουμε την λειτουργία και φιλοξενία εικαστικών εκθέσεων.
Η ιστορία και ο πολιτισμός είναι οι δυνάμεις μας. Το Πολιτιστικό Κέντρο Αμφιλοχίας είναι διαχρονικός πρεσβευτής του Πολιτισμού στον τόπο μας, όπως και ο Σκηνοθέτης, ο κύριος Νώντας Σαρλής.
Τους ευχαριστούμε για την πολύτιμη συνεργασία», (διακόπηκε από χειροκροτήματα) και συνέχισε εκφράζοντας τα θερμά του συγχαρητήρια σε όλους λέγοντας: «Θέλω ακόμα να ευχαριστήσω όλους εσάς που τιμάτε με την παρουσία σας αυτή την εκδήλωση, γιατί εκδηλώσεις χωρίς εσάς, δεν θα έχουν πολύ επιτυχία, δεν κρατάω το πρωτόκολλο, δεν χρειάζεται, βρισκόμαστε καθημερινά, συναντιόμαστε, χαιρετιόμαστε. Κλείνοντας θέλω να καλέσω όλους τους Δημότες να γίνουν αρωγοί αυτής της προσπάθειας και να στηρίξουν με την παρουσία τους την έκθεση, καλή Παναγιά, καλό 15αύγουστο, Να είστε καλά!»
Ο συντονιστής της εκδήλωσης κ. Κώστας Γαλάνης μίλησε στην συνέχεια για το κτήριο που στεγάζει την έκθεση. Ευχαρίστησε όλους τους συμμετέχοντες καλλιτέχνες και είπε ότι επ’ ευκαιρία της εκθέσεως ο Δήμος επιθυμεί να τιμήσει τρεις σημαντικούς καλλιτέχνες, δύο με καταγωγή από την Αμφιλοχία και έναν από την ευρύτερη περιοχή.
Αναφέρθηκε στα βιογραφικά των τριών τιμώμενων δημιουργών ξεκινώντας από την κυρία Σταμάτη, εικαστικό και ποιήτρια, λέγοντάς της: «είναι χαρά μας που είστε εδώ σήμερα». Διάβασε το βιογραφικό της στην συνέχεια.
(όλα τα βιογραφικά των τιμώμενων καλλιτεχνών καθώς και των συντελεστών της εκδήλωσης ακολουθούν στο τέλος του κειμένου).
Παρακάλεσε τον Δήμαρχο κύριο Τορουνίδη να επιδώσει στην καλλιτέχνιδα την ειδική τιμητική πλακέτα.
Ο συντονιστής συνέχισε με το βιογραφικό του επίσης Αμφιλοχιώτη εικαστικού δημιουργού Άγγελου Παναγιωτίδη, αφήνοντας για το τέλος την περιγραφή της πρόσφατης χειρονομίας του προς την ιδιαίτερη πατρίδα του την Αμφιλοχία, την δωρεά του μεταλλικού δένδρου της Ελιάς, ύψους τριών μέτρων, που τοποθετήθηκε το 2018 στον κόμβο του λιμανιού.
Παρακάλεσε τον Αντιδήμαρχο (Τεχνικών Έργων & Συντήρησης Υποδομών, Δόμησης & Πολεοδομικών Εφαρμογών, Πολιτικής Προστασίας, Ύδρευσης-Αποχέτευσης) κύριο Κωνσταντίνο Κοπίδη, να επιδώσει την τιμητική πλακέτα στον καλλιτέχνη της «ελιάς» κ. Άγγελο Παναγιωτίδη.
Ο κ. Παναγιωτίδης «ανταπόδωσε» την βράβευσή του χαρίζοντας μινιατούρες γλυπτών «Ελιάς» σε όλους τους συντελεστές της έκθεσης, Δήμαρχο, Πρόεδρο Πολιτιστικού Κέντρου κ. Τηλέμαχο Καραϊσκάκη και κ. Νώντα Σαρλή! (για κάποιους που έμειναν…παραπονεμένοι, είπε ότι κρατάει μικρό «απόθεμα» και γι’ αυτούς στο αυτοκίνητό του! Οπότε όλοι ικανοποιήθηκαν!)
Ο επόμενος τιμώμενος καλλιτέχνης, ο Γιώργος Σταθόπουλος, διακεκριμένος Έλληνας ζωγράφος που συνδυάζει υπερρεαλιστικά και εξπρεσιονιστικά στοιχεία στην ζωγραφική του, δεν μπόρεσε να παραβρεθεί.
Την τιμητική του πλακέτα θα την παραλάβει τις επόμενες ημέρες κατά την διάρκεια της έκθεσης, την οποία όπως πληροφόρησε τους οργανωτές θα επισκεφθεί σύντομα.
Ο συντονιστής διάβασε το βιογραφικό του με καταγωγή από την ορεινή Τριχωνίδα καλλιτέχνη.
Η Αντιπρόεδρος του Πολιτιστικού Κέντρου κυρία Χρυσάνθη Λιάπη ήταν η επόμενη που καλωσόρισε τους επισκέπτες και χαιρέτησε την εκδήλωση με την παρακάτω ομιλία της:
«Αγαπητοί φίλες και φίλοι καλησπέρα σας. Καλώς ήρθατε στην αποψινή εκδήλωση.
Το Πολιτιστικό Κέντρο Αμφιλοχίας ιδρύθηκε το 1978 από μία ομάδα ελεύθερων επαγγελματιών, με κύριο στόχο την ενίσχυση και την προβολή της πολιτιστικής μας κληρονομιάς, την έρευνα, την μελέτη και την πρακτική αντιμετώπιση των κοινωνικών, ανθρωπιστικών, πολιτιστικών προβλημάτων της πόλης μας, καθώς και την προώθηση της σύγχρονης καλλιτεχνικής δημιουργίας στην περιοχή μας.
Με την πάροδο των χρόνων, το κέντρο μας έχει καταφέρει να γίνει πυλώνας της τοπικής πολιτιστικής ζωής, διοργανώνοντας πλήθος εκδηλώσεων και δραστηριοτήτων που εμπλουτίζουν την κοινωνία μας, στοχεύοντας στη διατήρηση και ανάδειξη των πολιτιστικών παραδόσεων και στην προαγωγή της καλλιτεχνικής έκφρασης στην κοινότητά μας.
Με τα 5 τμήματα δραστηριοτήτων, χορού, παιδικού θεατρικού και ενηλίκων, χορωδίας και γυμναστικής, προσφέρουμε στα μέλη μας αλλά και στους κατοίκους της περιοχής, την ευκαιρία να αναπτύξουν τις δεξιότητές τους σε διάφορους τομείς και να συμβάλουν στη δυναμική πολιτιστική ζωή της περιοχής μας με παραστάσεις που διοργανώνει ο σύλλογός μας για κάθε τμήμα ξεχωριστά , αλλά και την συμμετοχή τους σε εκδηλώσεις του δήμου μας, αλλά και αποστολές σε άλλες περιοχές.
Έχοντας αυτή την φιλοσοφία, ανταποκριθήκαμε με μεγάλη χαρά στην πρόσκληση του κου Νώντα Σαρλή να συμμετάσχει ο σύλλογός μας στην συν διοργάνωση της έκθεσης «1η Αμφιλοχιώτικη Εικαστική Έκθεση Αιτωλοακαρνάνων Καλλιτεχνών».
Στην έκθεση θα θαυμάσετε έργα καλλιτεχνών από την ευρύτερη περιοχή, αλλά και από το δήμο μας.
Ελπίζουμε ότι αυτή η πρώτη έκθεση θα προσφέρει νέα ερεθίσματα, θα αποτελέσει αφορμή για συζήτηση και διάλογο, προκαλώντας σκέψεις και προβληματισμούς, θα συμβάλλει στην προώθηση του πολιτισμού και της αισθητικής, ενθαρρύνοντας την εκτίμηση της τέχνης και της ομορφιάς, θα εμπνεύσει τους θεατές και θα τους ενθαρρύνει να εξερευνήσουν τη δική τους δημιουργικότητα.
Πρέπει να αναφερθούμε και σε αυτόν τον χώρο που μας φιλοξενεί το Α’ Δημοτικό Σχολείο και να ευχαριστήσουμε και την Διευθύντρια του για την παραχώρηση του χώρου. Το Α’ Δημοτικό Σχολείο αποτελεί ένα εντυπωσιακό και επιβλητικό κτίριο με σπουδαία ιστορική και πολιτιστική αξία για την περιοχή της Αμφιλοχίας.
Κατασκευάστηκε το 1908 με προσωπικά έξοδα του διάσημου, Έλληνα, τραπεζίτη, πολιτικού και εθνικού ευεργέτη Ανδρέα Συγγρού. Το κτίριο του Α’ Δημοτικού Σχολείου, κατά την διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου χρησιμοποιήθηκε ως νοσοκομείο, ενώ μετά το πέρας αυτού επέστρεψε στην αρχική του χρήση ως σχολείο.
Είναι ένα κτίριο από το οποίο πολλοί από εμάς έχουμε πολλές τρυφερές αναμνήσεις, αφού φιλοξένησε τα πρώτα 6 σχολικά μας χρόνια. Χαιρόμαστε πολύ που βρισκόμαστε στον συγκεκριμένο χώρο.
Τέλος εκ μέρους του συμβουλίου του συλλόγου μας θα ήθελα να σας ευχαριστήσω για την παρουσία σας εδώ απόψε, με την οποία δείχνετε την έμπρακτη στήριξή σας στην πρώτη διοργάνωση αυτής της πολύ σημαντικής για την πόλη μας έκθεσης και να ευχαριστήσω ιδιαιτέρως τον κο Νώντα Σαρλή, ο οποίος υπήρξε ο εμπνευστής, αλλά και ο δημιουργός όλου αυτού του εγχειρήματος μαζί με τον Δήμο Αμφιλοχίας και τον σύλλογό μας. Έχει υπάρξει ουσιαστικός φίλος και συμπαραστάτης του Πολιτιστικού Κέντρου Αμφιλοχίας, χαρίζοντάς μας την στήριξή του και την καθοδήγησή του σε πολλές εκδηλώσεις μας. Επίσης πρέπει να ευχαριστώ τον κο Λάμπρο Κατσαντώνη και την Χριστίνα Σκαπετούλια, για την αμέριστη βοήθειά τους στο στήσιμο της έκθεσης και όχι μόνο.
Τέλος ευχαριστούμε τον Δήμο Αμφιλοχίας, τον Δήμαρχο κο Τορουνίδη και τον Αντιδήμαρχο κο Γαλάνη για την συνεργασία.
Καλή μας περιπλάνηση στην έκθεση».
Ο συντονιστής κάλεσε τον σκηνοθέτη Νώντα Σαρλή να χαιρετίσει την εκδήλωση και τόνισε ότι συνεργάζονται αρκετούς μήνες, έχει προσφέρει τα μέγιστα, έβαλε την ιδέα στο τραπέζι και αυτός ανταποκρίθηκε αμέσως, μαζί με το Πολιτιστικό Κέντρο. Γίνεται-είπε-μια προσπάθεια, οι κατευθύνσεις του Δημάρχου είναι ξεκάθαρες, να ξεκινάμε τις εκδηλώσεις από την κοινότητα, τους συλλόγους του Πολιτισμού. Συνέχισε λέγοντας ότι ο Νώντας Σαρλής είναι αυτός που έβαλε τους «κανόνες» αυτής της έκθεσης και είχε όλη την ευθύνη.
Έδωσε συγκεκριμένο χώρο σε κάθε καλλιτέχνη και προβάλλονται συγκεκριμένα έργα στον συγκεκριμένο χώρο. Και αυτό-διευκρίνησε-είναι πολύ σημαντικό γιατί ο χώρος είναι συγκεκριμένος και πρέπει να χωρέσουν τα έργα όλων που συμμετέχουν.
Ο καταξιωμένος σκηνοθέτης ντοκιμαντέρ και ταινιών μικρού μήκους, με πάνω από 250 ταινίες στο ενεργητικό του κύριος Νώντας Σαρλής, μίλησε στους επισκέπτες της έκθεσης με σεμνό, χαμηλό τόνο και από «καρδιάς». Και όπως συνηθίζει σε παρόμοιες εκδηλώσεις, σεβόμενος πάντα τις γνώσεις και την ευαισθησία όλων για την τέχνη, μικρών και μεγάλων.
«Σας καλωσορίζω στην αποψινή εκδήλωση, ξεκινώντας θα ήθελα να ευχαριστήσω από καρδιάς τους πενήντα πέντε καλλιτέχνες που ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμά μας και φέρανε τα έργα τους ώστε να γίνει πραγματικότητα αυτή η έκθεση.
Με τους περισσότερους βέβαια γνωριζόμαστε ήδη, έχουμε στενή επαφή και φιλία θα έλεγα και με μερικούς μάλιστα μας συνδέουν και πολύ ουσιαστικές μνήμες από παλιότερες συνεργασίες και συναντήσεις μας γενικά στον καλλιτεχνικό χώρο.
Να πω-συνέχισε-ότι η ιδέα της έκθεσης ξεκίνησε από τον κύριο Γαλάνη. Σε προσωπική μας συζήτηση, που είχαμε πριν καιρό, εξέφρασε την επιθυμία να απευθυνθούμε στην Σχολή Καλών Τεχνών, ώστε να εκτεθούν στην Αμφιλοχία κατά την διάρκεια του καλοκαιριού έργα των σπουδαστών.
Προσωπικά θεώρησα ότι θα ήταν πιο σημαντικό να απευθυνθούμε σε καλλιτέχνες της πόλης μας και της ευρύτερης περιοχής της Αιτωλοακαρνανίας.
Και έτσι πιά ξεκινήσαμε αυτό το εγχείρημα για πρώτη χρονιά με την παρουσίαση αυτής της έκθεσης, πρώτη Αμφιλοχιώτικη εικαστική έκθεση με αντικείμενο τους Αιτωλοακαρνάνες καλλιτέχνες.
Στόχος μας είναι, από δω και πέρα, να διευρύνουμε λιγάκι αυτό τον κύκλο των συνεργασιών, απευθυνόμενοι κάθε χρονιά σε μια διαφορετική περιφέρεια, κοντά μας ή πιο μακριά ακόμα.
Δηλαδή την επόμενη χρονιά να απευθυνθούμε σε Επτανήσιους καλλιτέχνες, Ηπειρώτες καλλιτέχνες, Θεσσαλούς, με στόχο βέβαια κάποια στιγμή, γιατί όχι, να φθάσουμε να διοργανώνουμε και Πανελλήνιες εκθέσεις. (χειροκροτήματα).
Προσωπική μου επιθυμία είναι: Να γίνει στην Αμφιλοχία ένα κέντρο εικαστικών τεχνών. Οι εικαστικές τέχνες παρόλο που είναι ιδιαίτερα εμφανείς, όταν κανείς ακούει στο σχολείο το μάθημα των καλλιτεχνικών, το μυαλό του πάει κατ’ ευθείαν στην ζωγραφική και στην γλυπτική. Ωστόσο όμως θα έλεγα ότι είναι από τις ποιο δυσδιάκριτες τέχνες, δεδομένου ότι η εικαστική αναζήτηση γενικά στον χώρο αυτού του συγκεκριμένου αντικειμένου τόσο πολυσύνθετα μονοπάτια ου χρειάζεται να εντρυφήσει κανείς σ’ αυτά ώστε να κατανοήσει απόλυτα την κάθε λεπτομέρεια της κάθε καλλιτεχνικής έκφρασης.
Δεν θέλω να υποτιμήσω τις υπόλοιπες μορφές έκφρασης, ούτως ή άλλως η Αμφιλοχία, όπως και η ευρύτερη περιοχή του νομού μας, του πρώην νομού μας, έχει πολύ αξιόλογες δραστηριότητες, όπως θεατρικά και κινηματογραφικά φεστιβάλ, που διοργανώνονται κατά καιρούς, άλλωστε και η πόλη μας η ίδια έχει μέσω του Πολιτιστικού Κέντρου σημαντικές δραστηριότητες σε όλους τους τομείς της γενικότερης καλλιτεχνικής έκφρασης.
Έχει θεατρικό τμήμα του οποίου την ευθύνη έχει η κυρία Γιάννα Στεργίου (χειροκροτήματα) και το αντιμετωπίζει πάρα πολύ ουσιαστικά και η δουλειά της το επιβεβαιώνει, έχουμε αξιόλογα χορευτικά, πάλι τμήμα του Πολιτιστικού Κέντρου, την ευθύνη του οποίου έχει ο κύριος Λιόντος, αξιόλογος δάσκαλος, (χειροκροτήματα) όπως επίσης και σημαντικές χορωδίες, χθες απολαύσαμε στην «βαρκαρόλα» και επίσης τις προηγούμενες μέρες, μια σημαντική παρουσίαση των χορωδιών της πόλης μας, με επίσης κάποια άλλη φιλοξενούμενη χορωδία από το Κομπότι, με υπεύθυνο δάσκαλο τον κύριο Βαγγέλη Κοτρώτσιο. (χειροκροτήματα).
Δηλαδή η Αμφιλοχία δεν υστερεί σε κανέναν τομέα καλλιτεχνικής έκφρασης, απλούστατα, στο σκεφτικό το δικό μου είναι να επιμείνουμε σ’ αυτόν τον τομέα των εικαστικών τεχνών, που είναι κάτι που λείπει από τον νομό θα έλεγα, σε ουσιαστική βάση, γιατί κατά καιρούς γίνονται πράγματα.
Μέσα στον σχεδιασμό μου γενικότερα και θα το δούμε αυτό στην πορεία με τον Δήμο, θα ήτανε καλό κάποια στιγμή να εξασφαλιστεί κάποιος μόνιμος χώρος, εκτός του Δημοτικού Σχολείου, ώστε να δίνεται η δυνατότητα στους καλλιτέχνες που εκθέτουν σ’ αυτήν την ομαδική έκθεση που γίνεται κάθε χρόνο το καλοκαίρι, να εκθέτουν ατομικά πλέον σ’ όλη την διάρκεια της χρονιάς.
Ούτως ώστε η Αμφιλοχία να έχει μια ουσιαστική εικαστική παρουσία, όχι ευκαιριακά, όχι δηλαδή σε κάποια δεδομένη στιγμή μέσα στα πλαίσια των «Πανακαρνανείων» ή οτιδήποτε άλλο, να έχει παρουσία συνεχώς στον χώρο των εικαστικών τεχνών φιλοξενώντας και δίνοντας την δυνατότητα σε καλλιτέχνες της περιοχής μας να δείξουν το έργο τους να δείξουν την δουλειά τους και να επικοινωνήσουν ουσιαστικά τόσο με το κοινό της πόλης μας, όσο και με το κοινό της ευρύτερης περιοχής και σε όποιον άλλο τυχόν ενδιαφέρεται.
Να πω τώρα ότι η έκθεση οργανώθηκε, αναπτύχθηκε σε τέσσερες διαφορετικές αίθουσες, θα έλεγα τοποθετήθηκαν με αλφαβητική σειρά ώστε να μην θεωρηθεί ότι κάποιος ευνοήθηκε περισσότερο ή κάποιος αδικήθηκε, στον καθένα αναλογεί ένας περιορισμένος χώρος, γιατί οι καλλιτέχνες είναι πολλοί και όσο κι αν είναι οι αίθουσες τέσσερες, πάντα ο χώρος είναι περιορισμένος. Παραχωρήθηκε στον καθένα ένας χώρος μέσα στον οποίο θα μπορούσαν να αναπτύξουν τα έργα τους. Στην είσοδο κάθε αίθουσας υπάρχει κατάλογος με τους καλλιτέχνες που εκθέτουν στην αίθουσα. Αυτό βοηθάει ώστε του καθενός τα έργα να βρίσκονται άμεσα από τους επισκέπτες αλλά και από τους ίδιους τους καλλιτέχνες, όταν θέλουν να παρουσιάσουν τα έργα τους σε κάποιους που θέλουν να τα δουν».
Ο κύριος Σαρλής υπενθύμισε την διάρκεια της έκθεσης, (μέχρι τις 20 Αυγούστου) και το ωράριο λειτουργίας της, καθημερινά το πρωί από τις 10:00 ως τις 13:00 το μεσημέρι και το απόγευμα από τις 18:00 έως τις 21:00 το βράδυ.
Ο σκηνοθέτης και συν δημιουργός της έκθεσης ευχαρίστησε από καρδιάς τους στενούς του συνεργάτες «που έδωσαν την ψυχή τους στην κυριολεξία χωρίς να διαμαρτυρηθούν για την ζέστη που αντιμετωπίσαμε, τον κόπο και όλα αυτά, την κυρία Χριστίνα Σκαπετούλια, (χειροκροτήματα) και τον κύριο Λάμπρο Κατσαντώνη, (χειροκροτήματα). Και τελειώνοντας θέλω να πω ότι μπορείτε να ξεναγηθείτε πιο αναλυτικά στον χώρο της έκθεσης από τους ίδιους τους καλλιτέχνες που είναι εδώ απόψε. Ακόμα υπάρχει μπουφές στην είσοδο του Σχολείου για όλους με κεράσματα νερά, αναψυκτικά και κρασάκι! Και-ανακοίνωσε-η εκδήλωση θα κλείσει με ένα αφιέρωμα στον μεγάλο ζωγράφο θεόφιλο Χατζημιχαήλ, επ’ ευκαιρία της συμπλήρωσης φέτος 90 χρόνων από τον θάνατό του».
Στο ντοκιμαντέρ του σκηνοθέτη Νώντα Σαρλή, που προβλήθηκε, όσοι το παρακολουθήσαμε, νοιώσαμε την πίκρα του καταφρονημένου καλλιτέχνη Θεόφιλου Χατζημιχαήλ. Πέθανε μόνος, χωρίς πέρα από λίγους διορατικούς ανθρώπους, να αναγνωρίσουν το ταλέντο του και την αξία του έργου του μιας ταλαιπωρημένης ζωής.
Ο χαρισματικός σκηνοθέτης Νώντας Σαρλής, ζώντας κι αυτός μεγάλα χρονικά διαστήματα στην «καλλιτεχνικά δημιουργική απομόνωσή του» στην Σκύρο, συναισθάνθηκε και σκιαγράφησε τον δημιουργικό βίο του Θεόφιλου στο άλλο νησί του Αιγαίου την Λέσβο. Κατέγραψε και κληρονόμησε στο σύγχρονο καλλιτεχνικό στερέωμα ένα όμορφο ρομαντικό ντοκιμαντέρ. Η μιας ώρας διάρκεια προβολής του, πληροφορεί ευχάριστα και με νοσταλγικό τρόπο για την ζωή του Θεόφιλου. Του κορυφαίου φουστανελοφόρου Έλληνα λαϊκού ζωγράφου και αγιογράφου Θεόφιλου Κεφαλά που όλοι τον ξέρουμε με το μικρό του όνομα.
Και λίγα λόγια για τον αυτοδίδακτο λαϊκό ζωγράφο και αγιογράφο Θεόφιλο Χατζημιχαήλ.
Γεννήθηκε γύρω στο 1870 στην Βαρειά Λέσβου και το όνομά του ήταν Θεόφιλος Κεφαλάς. Πέθανε στην Μυτιλήνη το 1934. Είχε δύσκολη ζωή καθώς όλοι τον κορόιδευαν γιατί κυκλοφορούσε φορώντας φουστανέλα. Νεαρός πήγε «απέναντι» στην ευημερούσα Σμύρνη και εργάστηκε μερικά χρόνια. Τέλος του 19ου αιώνα πήγε στον Βόλο όπου ζωγράφιζε σπίτια και μαγαζιά για να βγάζει το μεροκάματό του. Από εκείνη την περίοδο σώζονται πολλά έργα του. Μετά 30 χρόνια ξαναγύρισε στην Λέσβο όπου έκανε κυρίως τοιχογραφίες. Χάρις στον κριτικό τέχνης Ελευθεριάδη (γνωστό με το όνομα Τεριέντ) που γνωρίστηκαν στην Μυτιλήνη, διασώθηκαν πολλά έργα του. Τριάντα χρόνια μετά τον θάνατό του ζωγράφου, ο Ελευθεριάδης διοργάνωσε το 1961 έκθεση στο Λούβρο στο Παρίσι. Αυτή ήταν η μεγαλύτερη αναγνώριση του ταλέντου στην ζωγραφική του Θεόφιλου. Στην Μυτιλήνη από το 1964 λειτουργεί στο χωριό του την Βαρεία μουσείο με τα έργα του.
Ο Νώντας Σαρλής με καταγωγή από το Σακαρέτσι, σημερινό Περδικάκι, γεννήθηκε στην Αμφιλοχία Αιτωλοακαρνανίας. Σπούδασε Θέατρο και Κινηματογράφο. Εργάστηκε στον Ε.Ρ.Τ. και τον κινηματογράφο σαν σκηνοθέτης και μοντέρ. Έχει σκηνοθετήσει εκατοντάδες δημιουργικά ντοκιμαντέρ και ταινίες μικρού μήκους. Έχει συνεργαστεί με κορυφαίους παράγοντες, Έλληνες και ξένους, του θεάτρου, κινηματογράφου και τηλεόρασης. Τα τελευταία 40 χρόνια παράλληλα με τις δημιουργικές δραστηριότητές του διδάσκει ως καθηγητής σε σχολές κινηματογράφου. Στηρίζει τους νέους καλλιτέχνες ενώ οργανώνει φεστιβάλ ταινιών. Ένα τοπικό πρόσφατο ντοκιμαντέρ για τον τόπο καταγωγής του με τίτλο «Κάποτε το λέγαν Σακαρέτσι», αποθεώθηκε όπου κι αν προβλήθηκε. Στο Περδικάκι, στην Αμφιλοχία, στο Εμιλέον στο Αγρίνιο, και σε αίθουσες των Αθηνών, όπου κι αν προβλήθηκε, το παρακολούθησαν και συγκινήθηκαν από τον τρόπο προσέγγισης του Νώντα σε ανθρώπους και τοπία, χιλιάδες άνθρωποι. Για να γυριστεί ο σκηνοθέτης ταξίδεψε 20 τουλάχιστον φορές από την Αθήνα στο Ορεινό Βάλτο, έκανε γυρίσματα εκατοντάδων ωρών σε διαφορετικές εποχές του έτους, την άνοιξη σε καταπράσινα ορεινά λιβάδια και τον χειμώνα σε κάτασπρα χιονισμένα οροπέδια. Το ντοκιμαντέρ για τον Θεόφιλο προβλήθηκε με μεγάλη επιτυχία σε πολλές πόλεις και πρωταρχικά στην Λέσβο την πατρίδα του λαϊκού ζωγράφου.
Εδώ θα ήθελα να προσθέσω κάτι για τους πολλούς που δεν γνωρίζουν σχετικά. Μεταξύ των εικαστικών, σαν γλύπτης παρουσιάζεται και ο κ. Παύλος Κοκορόσκος.
Είναι ένας καλλιτέχνης που στην σύγχρονη εποχή που ζούμε, αυτός βρίσκεται καλλιτεχνικά στην πρωταρχική μορφή της τέχνης, στην αρχέγονη εποχή που ο άνθρωπος άρχισε να δημιουργεί-πέρα από τα πέτρινα όπλα και τα εργαλεία του-και έργα μέσα από τα οποία προσπαθούσε να εκφραστεί. Πέρασαν 20 χιλιάδες χρόνια από τότε και φθάσαμε σε απίθανα επιτεύγματα της τέχνης, πολλές φορές με τα πιο σύγχρονα υλικά και εργαλεία.
Ο Παύλος στο ερημωμένο ακατοίκητο χωριό του σκαλίζει τις πέτρες και ότι βγει…Προσπαθεί και δίνει μορφές σε άσημες απλές πέτρες-όχι μάρμαρα και γρανίτες-και οι μορφές του υψώνουν ξέπνοες φωνές που λίγοι τις «ακούνε».
Η ζωή του συνόλου των καλλιτεχνών ήταν και είναι σκληρή. Στις κοινωνίες προηγούμενων αιώνων αλλά και στην σημερινή εποχή. Για αυτούς τίποτα δεν τους είναι εύκολο και σερβιρισμένο στο «πιάτο».
Πολλοί έζησαν και ζουν αποκλεισμένοι από την κοινωνία. Προσπαθούν όμως με υπεράνθρωπες δυνάμεις παλεύοντας με «νύχια και με δόντια», με πινέλα, σφυριά, καλέμια και τσεκούρια. Στέκονται όρθιοι και δημιουργούν έργα τέχνης που, στις περισσότερες φορές, η αξία τους αναγνωρίζεται μετά τον θάνατό τους όπως συνέβη με τον Θεόφιλο και τόσους άλλους…
Γι’ αυτό θα έλεγα ας σταθούμε με
σεβασμό μπροστά στα «πρωτόγονα» έργα του Παύλου κι ας ρίξουμε μια συμπονετική
ματιά στα έργα του που σκαλίζει ακολουθώντας το ένστικτό του.
Ο φτωχός δημιουργός, χωρίς κινητό και αμάξι, μετά τα εγκαίνια έφυγε για την κατοικία του στην Δρομίστα του Ορεινού Βάλτου. Στους πολύ λίγους που του σφίξανε το χέρι και του ζήτησαν τυπικά το κινητό και το e-mail του, τους απαντούσε χαμηλόφωνα και ντροπαλά: «δεν έχω απ’ αυτά, αν με θέλει κανένας θα με βρει στο χωριό».
Ακολουθούν τα σύντομα βιογραφικά των τιμώμενων προσώπων, καθώς και λίγα λόγια για τους οργανωτές της 1ης αυτής εικαστικής έκθεσης.
--------------------ο--------------------
Άγγελος Παναγιωτίδης
Η εμβληματική ελιά του κοσμεί απο τις 25/6/2019 το νέο Olympic House της Διεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπής στη Λωζάννη που εγκαινιάστηκε στην επέτειο των 125 χρόνων από την ίδρυση της ΔΟΕ
Ο Άγγελος
Παναγιωτίδης γεννήθηκε στην Αμφιλοχία το 1950. Παρουσίασε τα πρώτα του έργα στο
ατελιέ του το 1990, ενώ η πρώτη του έκθεση έγινε το 1995 στην γκαλερί Titanium
Yiayiannos Gallery. Από τότε έχει κάνει 18 ατομικές εκθέσεις και πολλές
ομαδικές. Με έργα του καλλιτέχνη έχουν τιμηθεί πολλοί Ολυμπιονίκες και αρχηγοί
κρατών. Κατά την πραγματοποίηση των Ολυμπιακών Αγώνων στην Αθήνα το 2004
δημιούργησε το έργο “Ελιά το δέντρο της Αθήνας” από ορείχαλκο και χαλκό, ύψους
3,30 μέτρων αποτελούμενο από 5.000 ορειχάλκινα
φύλλα, που εκτέθηκε καθ’ όλη τη διάρκεια των Ολυμπιακών Αγώνων στο πάρκο των
χορηγών (Water Plaza) στο Παλαιό Φάληρο. Το έργο εκτίθεται μόνιμα στην
Τεχνόπολη στο Γκάζι.
Έργα του καλλιτέχνη βρίσκονται στην Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος, στην Τράπεζα Πειραιώς, στο Μουσείο Ελιάς στη Σπάρτη, στην Πινακοθήκη Χρήστου και Σοφίας Μοσχανδρέου στο Μεσσολόγγι, στα κεντρικά γραφεία της Coca Cola στην Αθήνα, καθώς και στην Ατλάντα των ΗΠΑ. Επίσης αντίγραφα του έργου “Ελιά, το δέντρο της Αθήνας” προσφέρθηκαν από τον μέγα χορηγό των Ολυμπιακών Αγώνων Coca Cola στο Ολυμπιακό Μουσείο της Λωζάνης και στην Ολυμπιακή Επιτροπή του Πεκίνου.
Έργα του ακόμη βρίσκονται στο Συμβούλιο Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών και στο Οικουμενικό Πατριαρχείο Κωνσταντινούπολης. Στο Μουσείο Γουλανδρή (Κυκλαδικής Τέχνης) εκτίθενται μόνιμα και πωλούνται πρωτότυπα έργα του καλλιτέχνη. Επιπλέον διατηρεί συνεργασία με τα ΕΛΤΑ από το 2003 έως και σήμερα, ενώ τα έργα του συμπεριλαμβάνονται στη συλλογή αντικειμένων Τέχνης.
Το 2018 ο καλλιτέχνης δώρισε στην ιδιαίτερη του πατρίδα, την Αμφιλοχία, το έργο – «Ελιά της Αμφιλοχίας» ύψους περίπου 3 μέτρων το οποίο τοποθετήθηκε στην κεντρική πλατεία της πόλης. Το 2019 τοποθετήθηκε η μεγαλύτερη ελιά του καλλιτέχνη ύψους 3,50 μέτρων στο νέο σπίτι της Διεθνής Ολυμπιακής Επιτροπής στη Λωζάνη. Παρουσιάστηκε κατά την τελετή των εγκαινίων τον Ιούνιο του 2019 παρουσία όλων των “Αθανάτων” και μελών της ΔΟΕ καθώς και πολλών σπουδαίων Ολυμπιονικών.
Να πούμε ότι στα εγκαίνια παραβρέθηκε ο «αετομάτης» γιός του καλλιτέχνη, ο Φίλιππος Παναγιωτίδης που γεννήθηκε το 1994 στην Αθήνα. Είναι απόφοιτος του ιστορικού τμήματος του Ιονίου παν/μιου με μεταπτυχιακό στη Διδακτική της Ιστορίας. Ήρθε σε επαφή και γνώρισε τα μέταλλα δίπλα στον πατέρα του Άγγελο Παναγιωτίδη και ακολουθώντας τον σε εκθέσεις μυήθηκε από νωρίς στη τέχνη. Διδάχτηκε την γλυπτική των δένδρων στο εργαστήριο του πατέρα του και το 2019 έγινε συνδημιουργός του δέντρου της Λωζάνης στο νέο σπίτι της Διεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπής. Η περίοδος της πανδημίας το 2020 επέδρασε δημιουργικά σε εκείνον και ξεκίνησε μια πορεία με νέες φόρμες και ιδέες. Η πρώτη συμμετοχή του σε ομαδική έκθεση είναι στην Art Space Gallery στην Σαντορίνη για το έτος 2024, ενώ μετά την συμμετοχή στην Art Thessaloniki, θα συμμετάσχει και στην Art Athina, τον Σεπτέμβριο του 2024.
Ατομικές Εκθέσεις ΑΓΓΕΛΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΙΔΗΣ
1995 Gallery
TITANIUM
1996 Gallery TITANIUM
1998 Gallery TITANIUM,
1998 Gallery ΚΟΥΡΟΣ, Τρίπολη
1999 Gallery ΚΙΒΩΤΟΣ
2000 Gallery ECLECTIC, Μελίσσια
2001 Gallery ANNY BALTA, Θεσσαλονίκη
2001 Κέντρο Σύγχρονης Τέχνης ΟΜΜΑ, Χανιά
2001 Gallery ΚΙΒΩΤΟΣ
2001 Gallery ΠΟΛΥΕΔΡΟ, Πάτρα
2003 TITANIUM YIAYIANNOS GALLERY
2004 TITANIUM YIAYIANNOS GALLERY
2006 Gallery Αμυμώνη, Ιωάννινα Gallery ΑΡΓΩ
2007 Gallery Fine Arts Καπόπουλος, Μύκονος
2008 ΕΙΚΑΣΤΙΚΟΣ ΚΥΚΛΟΣ
2009 Gallery ΜETAMORFOSIS, Θεσσαλονίκη
2009 Gallery ΧΡΥΣΑ, Κατερίνη
2011 ΕΙΚΑΣΤΙΚΟΣ ΚΥΚΛΟΣ
2018 ΕΙΚΑΣΤΙΚΟΣ ΚΥΚΛΟΣ SIANTI «Το δένδρο που πληγώναμε»
Ομαδικές Εκθέσεις ΑΓΓΕΛΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΙΔΗΣ
1996 Εφήμερο Συμβάν- Gallery TITANIUM/ Nocturno 96- Gallery TITANIUM
1997 Καλοκαίρι 97- Gallery TITANIUM/ Gallery ΚΙΒΩΤΟΣ/ Gallery ΚΙΒΩΤΟΣ
1998 Gallery ARTFORUM, Θεσσαλονίκη/ Gallery ΚΙΒΩΤΟΣ/ Χριστούγεννα 98 Gallery ΚΙΒΩΤΟΣ
1999 Gallery ΚΙΒΩΤΟΣ/
Artquake Μουσείο Μπενάκη/ Gallery ΠΟΛΥΕΔΡΟ, Πάτρα/ Art Forum
Vilka Gallery/ AGRONET Ελληνογερμανική Αγωγή/ Μουσείο ΚΥΔΩΝΙΕΩΣ Άνδρος/ Καλοκαίρι ASTIR OF
PAROS, Πάρος/ Καλοκαίρι Gallery
RARITY, Μύκονος
2000 Ανατέλλοντας το 2000,
Gallery ΚΙΒΩΤΟΣ/ Ιανουάριος Gallery ΚΟΥΡΟΣ, Τρίπολη/ Gallery
RARITY, Μύκονος/
Gallery ΕΡΓΑΝΗ, Χαλκίδα/ Gallery ΚΙΒΩΤΟΣ/ ASTIR OF
PAROS, Πάρος/
Gallery Art Space, Αθήνα/
WORLD FINE ART GALLERY Νέα Υόρκη
2001 Gallery ΚΙΒΩΤΟΣ/
ARTHOUSE Μύλος, Θεσσαλονίκη/ MILLENNIUM,
Πάτρα/ ΥΙΑΥΙΑΝΝΟΣ GALLERY/
Gallery ΚΙΒΩΤΟΣ/
ASTIR OF PAROS, Πάρος/
Gallery ΡΟΔΑΥΓΗ, Αγ. Στέφανος/ ΚΟΥΡΟΣ, Τρίπολη/ Πολιτιστικό Κέντρο Αμφιλοχίας
2002 YIAYIANNOS GALLERY, ΚΑΠΕΛΑ/ Άνοιξη Gallery ΚΙΒΩΤΟΣ/ ASTIR OF
PAROS, Πάρος/
YIAYIANNOS GALLERY/ ART CITY MIHALARIAS/ YIAYIANNOS GALLERY, ΚΑΠΕΛΑ/ Άνοιξη Gallery ΚΙΒΩΤΟΣ/ ASTIR OF
PAROS, Πάρος
2003 Gallery ΜΠΑΛΑΣ Μύκονος/ Φθινοπωρινές πινελιές, Gallery ΚΙΒΩΤΟΣ/ Gallery ΠΟΛΥΕΔΡΟ, Πάτρα/ Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης
2004 Χριστούγεννα
Gallery ΙΡΙΣ/ ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ, Δήμος Φιλοθέης/ Άνοιξη Gallery ΙΡΙΣ/ ARTFORUM, Μύκονος/ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΤΗΣ ΕΛΙΑΣ, Μουσείο Θεοφίλου, Βαρειά Μυτιλήνης/ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΤΗΣ ΕΛΙΑΣ, Βασιλική Αγίου Μάρκου, Ηράκλειο/ ΣΥΓΧΡΟΝΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΙ, Τεχνοχώρος ΤΟ ΜΗΛΟ/ 2ο Διεθνές Φεστιβάλ Τέχνης «Χανιά 2004» Κέντρο Σύγχρονης Τέχνης ΟΜΜΑ/«Ελαίας Εγκώμιον», ΜΕΓΑΡΟΝ ΑΚΑΔΗΜΙΑΣ ΑΘΗΝΩΝ/ Gallery ΚΙΒΩΤΟΣ/ ART CITY
MIHALARIAS/ Μαραθώνιος γύρος του κόσμου- TITANIUM
YIAYIANNOS GALLERY/ Περίπατος στις Gallery,
TITANIUM/ Gallery ΠΟΛΥΕΔΡΟ, Πάτρα
2005 «Ελαίας Εγκώμιον»στον αρχαίο Ελαιώνα- Ακαδημία Αθηνών Δήμος Περιστερίου (ΚΥΒΕ)/ «Ελαίας Εγκώμιον», Μουσείο Γ.Ι. Κατσίγρα, Λάρισα/ 3ο Διεθνές Φεστιβάλ Τέχνης Χανιά 2005/
TITANIUM YIAYIANNOS GALLERY/ Πινακοθήκη Χρήστου & Σοφίας Μοσχανδρέου- Μεσολόγγι/ Gallery ΙΡΙΣ/ Astir Of
Paros
2006 «Ελαίας Εγκώμιον» Πανθεσσαλικό Στάδιο , Βόλος/ Astir of
Paros , Πάρος/
Fine Arts ΚΑΠΟΠΟΥΛΟΣ ,
Μύκονος/
Gallery Αργώ/ Χώρος Τέχνης ‘’ΕΙΚΑΣΤΙΚΟΣ ΚΥΚΛΟΣ’’/
Gallery‘’TITANIUM YIAYIANNOS’’ , «Θερινή ανάβαση»/ ΜΕΤΡΟντας την ΑΓΑΠΗ, Αττικό Μετρό/ Gallery
‘’Mary Alexiou’/ «Ελαίας Εγκώμιον» (in praise
of the olive) Κτίριον Γενικής Συνέλευσης Ηνωμένων Εθνών, Ν.Υόρκη , ΗΠΑ/ Παραχώρηση έργου στο πλαίσιο της συμμετοχής του Υπουργείου Πολιτισμού στην 3η Διεθνή Έκθεση Βιβλίου Θεσ/κης/ Gallery Τρίγωνο, Κηφισιά/ Post
Collection ΕΛΤΑ, επιλογή έργων του καλλιτέχνη/ Δημοπρασία Make A Wish/
Natassa Lavda Gallery/ Gallery ΙΡΙΣ/ Fish & Olive Gallery, Χάλκη, Νάξος
2007 Red Gallery, Ψυρρή, Αθήνα/ «Ελαίας Εγκώμιον» Μουσείο Αρχαίας Ολυμπίας/ Gallery ΥΡΙΣ , Αθήνα/ Gallery ΑΜΥΜΩΝΗ , Ιωάννινα/ Gallery ΜΗΛΟ , Αθήνα/ Δημοπρασίες έργων τέχνης ΚΑΠΟΠΟΥΛΟΣ , Αθήνα, Κύπρος/ Natassa
Lavda Gallery/ Εικαστικός Κύκλος ‘Συνουσίες’/ Εικαστικός Κύκλος ‘Μικρές ζωγραφιές και γλυπτική’/ Fine Arts
KAPOPOYLΟΣ, Το Δώρο Αθήνα/ Εικαστικός Κύκλος ‘Με αφορμή ένα δέντρο’/ Hilton, Αθήνα, επιμέλεια έκθεσης Βίκυ Δράκου/ Fine Arts ΚΑΠΟΠΟΥΛΟΣ , Μύκονος/ Gallery
‘’TITANIUM YIAYIANNOS’’ , «Θερινή ανάβαση»/
Astir of Paros , Πάρος/
Art Space , Σαντορίνη/
Post Collection ΕΛΤΑ ,
επιλογή έργων του καλλιτέχνη/ Δημοπρασία ΚΑΠΟΠΟΥΛΟΣ, Κύπρος
2008 Πέντε χρόνια μοναχικές σημειώσεις, Τεχνοχώρος Μήλο/ Arte
Cuadro, Κηφισιά/
Astir Of Paros/ Τεχνοχώρος Μήλο, ΠΩΛΕΙΤΑΙ/ Gallery Καψιώτης, Πειραιάς/ Να Τα Πούμε, Τεχνοχώρος Μήλο/ Μικρές Ζωγραφιές και Γλυπτική, Εικαστικός Κύκλος , Αθήνα/ Art Gallery
Καψιώτης/
Gallery Κιβωτός/ Συνουσίες, ΕΙΚΑΣΤΙΚΟΣ ΚΥΚΛΟΣ
2009 ART ATHINA, ΕΙΚΑΣΤΙΚΟΣ ΚΥΚΛΟΣ/ Ιστορίες Τοπίου, Βασιλική Αγίου Μάρκου, Ηράκλειο, Υπουργείο Πολιτισμού/ Ελαιουργείον, Εργοστάσιο Τέχνης, Δρομόνερο Χανίων/ Ιστορίες Τοπίου, Λουτρά Αέρηδων, Πλάκα-Αθήνα, Μουσείο Ελληνικής Τέχνης/ Γη , Νερό και Αέρας, Gallery Ιχνήλατον/ Astir Of
Paros/ SHOW MUST GO ON, Τεχνοχώρος Μήλο/ Εορτινά Καλλιτεχνών, Gallery Καψιώτης/ Μικρές ζωγραφιές και γλυπτική, ΕΙΚΑΣΤΙΚΟΣ ΚΥΚΛΟΣ/ Art Space,
Santorini
2010 Art Bazaar, ΕΙΚΑΣΤΙΚΟΣ ΚΥΚΛΟΣ/ Gallery ΑΡΓΩ/ Astir Of
Paros/ Θερινή Ανάβαση, Τitanium/ Aura
Arboris, St.George Lycabetus Hotel/ Ελαιουργείον, Τέχνη και Τεχνολογία, Άνθρωπος Και Μηχανή, Δρομόνερο Χανίων/ Art Space
Santorini/ Gallery Titanium, Χριστούγεννα 2010/ Λάβδας Gallery
2011 Με μια δραχμή στη τέχνη, Gallery
TITANIUM/ Άρτος, Οίνος, Έλαιον. Γιορτές εξόδου 2011, Μουσείο Διέξοδος, Μεσολόγγι/ TEM SANAT
GALLERY, Κωνσταντινούπολη,
Natura 2011- Ευγενίδειο Ίδρυμα
Κριτικές για
τον καλλιτέχνη έγραψαν οι:
• Μάνος Στεφανίδης, Ιστορικός Τέχνης
• Αθηνά Σχινά, Ιστορικός & Κριτικός Τέχνης
• Δρ. Βίκυ Σαρακατσιάνου- Ιστορικός Τέχνης
• Βιβή Βασιλοπούλου, Αρχαιολόγος & Κριτικός Τέχνης
• Ντόρα Ηλιοπούλου- Ρογκάν, Δόκτωρ Ιστορικός Τέχνης- Τεχνοκριτικός
• Θεοδόσης Τάσιος, Καθηγητής Μετσοβίου Πολυτεχνείου
• Κατερίνα Δροσοπούλου, Κριτικός Τέχνης
• Αλεξάνδρα Τσόλκα, Δημοσιογράφος
Διακρίσεις
Βράβευση από την UNESCO για την προσφορά του καλλιτέχνη στους Ολυμπιακούς
Αγώνες 2004 στην Αθήνα
Φιλοξενία έργων του καλλιτέχνη σε έντυπες εκδόσεις
• Περιοδικό
«Κτίριο»: Εξώφυλλο & Εσωτερική φιλοξενία έργων του καλλιτέχνη- Οκτώβριος
2002
• Doing Business in Greece by Grant Thornton: Εξώφυλλο- Μάϊος 2005
• Νέα του Μουσείου της Ελληνικής Συλλογής Νόμπελ: Εξώφυλλο- Ιούνιος 2008
• Ημερολόγιο 2008 «Ολυμπία» του Υπουργείου Πολιτισμού (διενεμήθη σε Ελλάδα
& Κίνα): Εξώφυλλο & Εσωτερική φιλοξενία έργων του καλλιτέχνη
• «Το δέντρο της ζωής σε τέσσερις εποχές», Τετράπτυχο του Υπουργείου Πολιτισμού
(διενεμήθη σε όλα τα αρχαιολογικά μουσείου της Ελλάδος): Εσωτερική φιλοξενία
έργων του καλλιτέχνη – Ιούνιος 2008
• Περιοδική έκδοση Ιατρικών Νέων «Έρρωσο»: Εξώφυλλο- Ιούνιος 2010
• «Η Γλώσσα που Μιλάμε στην Ελλάδα», Μ. Σπυροπούλου- Θ. Θεοδωρίδου: Εξώφυλλο
Ελιά
Η ελιά ήταν ένα από τα ιερότερο σύμβολα της αρχαίας Αθήνας. Σύμφωνα με το μύθο, ο Ποσειδώνας και η Αθηνά συναγωνίστηκαν για τον ρόλο της πολιούχου Θεότητας, προσφέροντας ο καθένας ένα διαφορετικό δώρο στους Αθηναίους. Ο Ποσειδώνας χτύπησε με την τρίαινα του τη γη, και από το σημείο εκείνο ανέβλυσε νερό, το οποίο όμως ήταν αλμυρό και συνεπώς, όχι ιδιαίτερα χρήσιμο για τους ανθρώπους. Η Αθηνά από την άλλη, τους χάρισε ένα δέντρο ελιάς, που μπορούσε να χρησιμεύσει για τροφή (οι καρποί και το λάδι της) και ξυλεία.
Το δώρο της θεωρήθηκε πιο χρήσιμο, και η Αθηνά ανακηρύχθηκε προστάτιδα θεότητα της πόλης. Η σημασία της ελιάς, όσον αφορά την ευημερία των Αθηνών, ήταν τόσο μεγάλη, ώστε οι νικητές των Παναθηναϊκών Αγώνων (που συνόδευαν την γιορτή προς τιμής της θεάς κάθε τέσσερα χρόνια) ελάμβαναν ως έπαθλο αμφορείς με πολύτιμο ελαιόλαδο.
Η ελιά, ωστόσο, είχε ευρύτερη συμβολική σημασία για τους Έλληνες εν γένει. Στους Ολυμπιακούς Αγώνες, οι νικητές ελάμβαναν ως έπαθλο τον κότινο, ένα στεφάνι με κλαδιά κομμένα από την ιερή αγριελιά που βρισκόταν έξω από το ναό του Διός. Ο κότινος θεωρείτο ως το πλέον τιμητικό έπαθλο σε αθλητικούς Αγώνες.
Νίκος
Παπαδημητρίου
Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης
(οι παραπάνω πληροφορίες από τον «Εκαστικό Κύκλο Sianti Gallery»)
--------------------ο--------------------
Γιώργος Σταθόπουλος
Ο Γιώργος
Σταθόπουλος είναι διακεκριμένος Έλληνας ζωγράφος, του οποίου η ζωγραφική τέχνη
συνδυάζει υπερρεαλιστικά και εξπρεσιονιστικά στοιχεία.
Βιογραφικά στοιχεία
Γεννήθηκε το 1944 στην Καλλιθέα Τριχωνίδος (Προστοβά). Zει και εργάζεται στην Αθήνα.
Σπουδές και καριέρα
Σπούδασε ζωγραφική και γλυπτική από το 1966 έως το 1971 στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών με δασκάλους τους Γιάννη Μόραλη, Νίκο Νικολάου, Γιάννη Παππά και Δημήτρη Καλαμαρά.. Ασχολήθηκε επίσης με τη σκηνογραφία και την εικονογράφηση.
Την πρώτη ατομική έκθεση του την πραγματοποίησε το 1970, στην Αθήνα. Έχει συμμετάσχει σε πολλές ατομικές και ομαδικές εκθέσεις στην Ελλάδα, όπως και στις ΗΠΑ και το Βέλγιο. Έχει εικονογραφήσει σειρά βιβλίων, εξώφυλλων δίσκων μουσικής και αφισών. Το έργο του κινείται αποκλειστικά συ σχετιζόμενο με την ελληνικότητα. Τεχνικά, η ζωγραφική του συνδυάζει υπερρεαλιστικά και εξπρεσιονιστικά στοιχεία, αλλά σε μια απλοϊκή γραφή.
1970: Blow up,
1972,1975,1979,1981,1982,1985: Νέες Μορφές,
1976: Κόχλιας Θεσσαλονίκη
1976,1979,1982,1989: Εργαστήρι Λάρισα
1978: Αίθουσα Τέχνης Καλαμάτας
1978,1980: Σταυρακάκης Ηράκλειο
1979: Louis Simon Ν. Υόρκη
1980: Πανσέληνος Θεσσαλονίκη
1982,1983,1991: Άνεμος
1983: Αίθουσα Τέχνης Ηρακλείου
1984: ΠΚΔ. Καβάλας
1985,1991,1999: Ειρμός Θεσσαλονίκη
1986: Αγκάθι
1986,1995: Σκουφά
1987: Έκφραση
1992: Πρίσμα Λιβαδιά
1994: Ιανός Θεσσαλονίκη
1995: Αριάδνη Ηράκλειο
1998: Αργώ Λευκωσία
1999: Γαβράς
1999: Peter’s Gallery Λεμεσός
2010: Εικαστικός Κύκλος
(οι παραπάνω πληροφορίες από την Wikipedia)
Και ακόμα από την Gallerie Lefakis:
Ο Γιώργος Σταθόπουλος σπούδασε γλυπτική στην ΑΣΚΤ από το 1966 έως το 1971, με δασκάλους όπως οι Δ. Καλαμαράς, Γ. Μόραλης, Ν. Νικολάου και Γ. Παπάς. Παρόλα αυτά, σύντομα μεταβλήθηκε στον τομέα της ζωγραφικής, αναπτύσσοντας ενεργά την καλλιτεχνική του δραστηριότητα. Στη γλυπτική, χρησιμοποίησε κυρίως μαλακά υλικά όπως ξύλο και πωρόλιθο, δημιουργώντας έργα με αφαιρετικές τάσεις. Στη ζωγραφική, επηρεάστηκε από την αρχαία ελληνική αισθητική και σύγχρονες τάσεις, καταλήγοντας σε ένα προσωπικό στιλ. Ειδικευόταν στο σχέδιο με μολύβι, μελάνι, και κάρβουνο, καθώς και στην υδατογραφία, ελαιογραφία, και κρητιδογραφία, ενώ χρησιμοποίησε ακρυλικά χρώματα. Τα θέματα των έργων του περιλάμβαναν φυσικά ή φανταστικά τοπία, απεικονίσεις ζώων και πουλιών, αλλά κυρίως ανθρώπινες γυμνές μορφές που αναδείκνυαν τον αισθησιασμό μέσα από νωχελικές στάσεις του γυναικείου σώματος. Επιπλέον, δημιούργησε αλληγορικές συνθέσεις. Μελετώντας τη δυναμική της γραμμής και του χρώματος, προσαρμόστηκε στις σύγχρονες μορφοπλαστικές τάσεις, όπως ο κυβισμός και η αφαίρεση, εξελίσσοντας έναν απλό και σαφή καλλιτεχνικό λόγο που συνδύασε στοιχεία αρχαϊκής παράδοσης με νεωτερικές επιρροές, δημιουργώντας ένα έντεχνο λαϊκό ύφος με υπερρεαλιστικά και εξπρεσιονιστικά στοιχεία και, ενίοτε, συμβολικές αναφορές. Τα έργα του συνδύαζαν τη ζεστή καμπύλη του ανθρώπινου σώματος με τις αυστηρές γραμμές ιδανικών αρχιτεκτονικών μορφών, αντικατοπτρίζοντας την ελληνική πολιτιστική συνέχεια. Συνήθως αναδεικνύονταν με ρηχά χρώματα, τα οποία χρησιμοποιούνταν εντυπωσιακά για να αναδείξουν την ατμόσφαιρα που χαρακτηρίζει το έργο του.
(πριν 2 χρόνια τιμήθηκε και στο Αγρίνιο, βλέπετε εδώ: https://www.gefyravergas.gr/2023/05/blog-post_82.html
-------------------o------------------
Μαρία Σταμάτη
Η Μαρία Σταμάτη είναι εικαστικός και ποιήτρια. Γεννήθηκε στην Αμφιλοχία και ζει στην Αθήνα.
Σπούδασε, ιδιωτικά, κοντά στον Ryne Bergström (καθηγητή σχολής καλών τεχνών του Γκέτεμποργκ). Μαθήτευσε, επίσης, στο εργαστήρι ζωγραφικής του Μιχάλη Βελούδιου και, για μικρό διάστημα, με τον Κώστα Νιάρχο.
Έργα της βρίσκονται σε συλλογές στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Έχει φιλοτεχνήσει εξώφυλλα πολλών βιβλίων. Δοκίμια και κείμενά της για την τέχνη έχουν δημοσιευτεί σε διάφορα πολιτιστικά και λογοτεχνικά περιοδικά.
Έχουν εκδοθεί 6 ποιητικές συλλογές της.
Έργα της συμπεριλαμβάνονται σε εικαστικές εκδόσεις στο εξωτερικό και ποιήματά της σε πολλές σύγχρονες ανθολογίες.
Έχει βραβευθεί 6 φορές για το έργο της.
Είναι μέλος του Επιμελητηρίου Εικαστικών Τεχνών Ελλάδος, της Εθνικής Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών και της Ένωσης Αιτωλοακαρνάνων Λογοτεχνών.
Ατομικές και ομαδικές εκθέσεις, βραβεύσεις και διακρίσεις.
5. 2022 (Σεπτέμβριος) «Art Athina 2022», Ζάππειο Μέγαρο
6. 2022 (Μάρτιος) «Assumption of Responsibility», Fondazione Luciana Matalon, Μιλάνο, Ιταλία
10.2021 (Μάρτιος) «Contemporary Elements», Arte Borgo Gallery, Ρώμη, Ιταλία
11.2019 (Φεβρουάριος – Μάρτιος) «Με πολυπρόσωπη σκίαση», IANOS, Αθήνα
12.2018 (Μάιος) «Η άκρη του Ν(ο)ήματος», Ιταλικό Μορφωτικό Ινστιτούτο Αθηνών
13.2016 (Ιούλιος) «ΙΧΝΗ», Πινακοθήκη Μάργαρη, Αμφιλοχία
14.2015 «ΕΥΧΕΣ», Βιβλιοπωλείο Ευριπίδης, Χαλάνδρι
15.2014 «εδώ στο Νότο…», TITANIUM YIAYIANNOS GALLERY, Αθήνα
16.2012 «στη μέση της Νύχτας, στη μέση της Μέρας», TITANIUM YIAYIANNOS GALLERY, Αθήνα
17.2011 (Απρίλιος – Μάιος) «Art by Geneve», Ελβετία Fair
18.2008 «Σύνθετα, Όμορα, Μοναδικά», TITANIUM YIAYIANNOS GALLERY, Αθήνα
19.2005 αίθουσα τέχνης ΕΥΡΥΔΙΚΗ, Βόλος
20.2004 «ό,τι μένει», ΑΕΝΑΟΝ GALLERY, Αθήνα
21.2002 «30 έργα εκτός Μουσείου», ΑΕΝΑΟΝ GALLERY, Αθήνα
22.2000 «COSMOS», γκαλερί ELEMENTS, Αθήνα
23.2000 ΑΕΤΟΠΟΥΛΕΙΟ (επιμέλεια Χρήστος Κωνσταντόπουλος)
24.2000 ΕΡΤ – GALLERY ON LINE
25.1999 «Κοσμογονία», ΑΕΝΑΟΝ GALLERY, Αθήνα
26.1997 «Κυτταρική μνήμη», Συνεδριακό κέντρο POZNAN, Πολωνία
27.1996 «1994-1996», φροντιστήριο ΘΕΜΕΛΙΟ, Αθήνα
28.1996 «12 Γυναίκες», γκαλερί ΘΟΛΟΣ, Αθήνα
29.1996 «ΑΕΡΗΔΕΣ», αίθουσα Μπουζιάνη, Αθήνα
30.1994 Παλαιό Δημαρχείο Χαλανδρίου, Αθήνα
(πληροφορίες από: https://www.stamatimaria.gr/biography/)
------------------ο----------------
Κώστας Γαλάνης
Αντιδήμαρχος Πολιτισμού, Αθλητισμού, Αλληλεγγύης & Κοινωνικών Υποθέσεων του Δήμου Αμφιλοχίας.
Νώντας Σαρλής
Ο Νώντας Σαρλής με καταγωγή από το Σακαρέτσι, σημερινό Περδικάκι, γεννήθηκε στην Αμφιλοχία Αιτωλοακαρνανίας. Σπούδασε Θέατρο και Κινηματογράφο. Εργάστηκε στην Ε.Ρ.Τ. και τον κινηματογράφο σαν σκηνοθέτης και μοντέρ. Έχει σκηνοθετήσει εκατοντάδες δημιουργικά ντοκιμαντέρ και ταινίες μικρού μήκους. Έχει συνεργαστεί με κορυφαίους παράγοντες, Έλληνες και ξένους, του θεάτρου, του κινηματογράφου και της τηλεόρασης. Τα τελευταία 40 χρόνια παράλληλα με τις δημιουργικές δραστηριότητές του διδάσκει ως καθηγητής σε σχολές κινηματογράφου.
Στηρίζει τους νέους καλλιτέχνες ενώ οργανώνει φεστιβάλ ταινιών. Ένα τοπικό πρόσφατο ντοκιμαντέρ για τον τόπο καταγωγής του με τίτλο «Κάποτε το λέγαν Σακαρέτσι», αποθεώθηκε όπου κι αν προβλήθηκε. Στο Περδικάκι, στην Αμφιλοχία, στο Εμιλέον στο Αγρίνιο, και σε αίθουσες των Αθηνών, όπου κι αν προβλήθηκε, το παρακολούθησαν και συγκινήθηκαν από τον τρόπο προσέγγισης του Νώντα σε ανθρώπους και τοπία, χιλιάδες άνθρωποι.
Για να γυριστεί ο σκηνοθέτης ταξίδεψε 20 τουλάχιστον φορές από την Αθήνα στο Ορεινό Βάλτο, έκανε γυρίσματα εκατοντάδων ωρών σε διαφορετικές εποχές του έτους, την άνοιξη σε καταπράσινα ορεινά λιβάδια και τον χειμώνα σε κάτασπρα χιονισμένα οροπέδια.
Το ντοκιμαντέρ για τον Θεόφιλο προβλήθηκε με μεγάλη επιτυχία σε πολλές πόλεις και πρωταρχικά στην Λέσβο την πατρίδα του λαϊκού ζωγράφου.
Ο Νώντας Σαρλής είναι Τακτικό μέλος της «Εταιρείας Ελλήνων Σκηνοθετών (ΕΕΣ)».
------------------ο-----------------
Τηλέμαχος Καραϊσκάκης
Πήγε στο Γενικό Λύκειο Αμφιλοχίας, μένει μόνιμα στην Αμφιλοχία. Σπούδασε στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκηες και είναι Πρόεδρος του Πολιτιστικού Κέντρου Αμφιλοχίας.
Ο κ. Τηλέμαχος Καραϊσκάκης υπήρξε βασικό μέλος της θεατρικής ομάδας που, υπό την αιγίδα του συλλόγου όλα αυτά τα χρόνια από το 1993 έως και το καλοκαίρι του 2024, ανέβασε τα παρακάτω έργα:
“Το πανηγύρι” του Κεχαϊδη
“Στέλλα Βιολάντη” του Ξενόπουλου
“Η τύχη της Μαρούλας” του Κορομηλά
“Ο ματωμένος γάμος” του Φ.Γ. Λόρκα
“Ο Πειρασμός” του Ξενόπουλου
“Γέρμα” του Φ.Γ.Λόρκα
“Ο τελευταίος Ασπροκόρακας” του Αλ.Σολωμού
“Αγγέλα” του Σεβαστίκογλου
“Ο φίλος μου ο Λευτεράκης” του Α. Σακελλάριου
“Εγκαίνια” του Νίκου Ζακόπουλου
“Ένας ήρωας με παντούφλες” του Αλ. Σακελλάριου
“Ο Σπαγκοραμμένος” (ένα βότσαλο στην λίμνη) του Α. Σακελλάριου
Από τον Οκτώβριο του 2025 έχουν συσταθεί στο Πολιτιστικό Κέντρο Αμφιλοχίας δύο τμήματα Θεάτρου. Το Παιδικό Θεατρικό Τμήμα που ανέβασε με μεγάλη επιτυχία στις 27 Ιουλίου 2025 στην Πλατεία Λέκκα στην Αμφιλοχία το έργο «Ομήρου Οδύσσεια» σε διασκευή της Κάρμεν Ρουγγέρη και σκηνοθετική επιμέλεια της κας Γιάννας Στεργίου και το Θεατρικό Τμήμα Ενηλίκων που θα ανεβάσει στις 9 Αυγούστου 2025 στις 9.00 μμ. στο Κάστρο Λιμναίας στην Αμφιλοχία την θεατρική παράσταση «Ο θείος Βάνιας» σε σκηνοθετική επιμέλεια της κας Γιάννας Στεργίου. Υπεύθυνοι του τμήματος είναι ο Τηλέμαχος Καραϊσκάκης και η Καλλιόπη Αλεξανδράκη.
Είναι υπεύθυνος στο Τμήμα Αιμοδοσίας.
Το αίμα είναι Δώρο ζωής σε κάποιον άνθρωπο που το χρειάζεται.
Σκοπός του τμήματος αυτού είναι η εθελοντική προσφορά αίματος μέσω της διαδικασίας της αιμοδοσίας που γίνεται 2 με 3 φορές το χρόνο στο Κέντρο Υγείας της πόλης της Αμφιλοχίας.
------------------ο------------------
Και τέλος δεν θα ήθελα να παραλείψω ότι καθ’ όλη την διάρκεια της εκδήλωσης η «Luna», η χαριτωμένη σκυλίτσα του σκηνοθέτη Σαρλή, με την τσαχπινιά και φιλικότητά της «κέρδισε» πολύ αγάπη και χάδια!
Α.Κ.Κ.
