Το 5θήμερο 4ο Φεστιβάλ Φορέων Κοινωνικής Φροντίδας ξεκίνησε από το Αγρίνιο!

 

Κείμενο και φωτογραφίες Απόστολος Κων. Καρακώστας

Μετά το Αγρίνιο την Δευτέρα 20 Οκτώβρη, ακολούθως Ζάκυνθο-Πύργο-Αργοστόλι και Πάτρα, από Τρίτη έως την Παρασκευή 24 Οκτώβρη, θα φιλοξενηθεί το Φεστιβάλ  Φορέων Κοινωνικής Φροντίδας στην Δυτική Ελλάδα και σε δυο νησιά του Νοτίου Ιονίου.

Με σύνθημα «Συμμετοχή, Αλληλεγγύη, Ενότητα» και ποικιλία δρώμενων, από τους Οργανωτές την Περιφερειακή Ομοσπονδία Ατόμων με Αναπηρία Δυτικής Ελλάδας & Νοτίων Ιονίων Νήσων, το 4ο Φεστιβάλ Φορέων Κοινωνικής Φροντίδας, επεκτείνεται και δίνει  την ευκαιρία στις τοπικές κοινωνίες για συμμετοχή και ανάδειξη των δομών της κάθε περιοχής.

Στο πρώτο σκέλος της εκδήλωσης, την Δευτέρα 20 Οκτωβρίου, πραγματοποιήθηκαν στον χώρο του  Αμφιθεάτρου του Πανεπιστημίου Πατρών στο Αγρίνιο, από τις 09:00 το πρωί έως τις 13:00 το μεσημέρι, πληροφόρηση και ενημέρωση των πολιτών με ποικίλα έντυπα αλλά και προφορικά  από πρόθυμους εθελοντές.

Φοιτητές  παρακολούθησαν το πρόγραμμα «Καν’ το Σωστά» από το Ινστιτούτο Οδικής Ασφάλειας «Πάνος Μυλωνάς».

Και παράλληλα πραγματοποιήθηκαν Κλινικές Εξετάσεις Μαστού από τον Σύλλογο Γυναικών με Καρκίνο του Μαστού «ΑΛΜΑ ΖΩΗΣ» Ν. Αχαΐας, σε συνεργασία με την Κινητή Μονάδα της Περιφέρειας Δυτικής Ελλάδας.

Στην τρίωρη ημερίδα, στο απογευματινό σκέλος της εκδήλωσης που ακολούθησε, από τις 17:00 έως τις 20:00, συντονιστής ήταν ο Πρόεδρος Π.ΟΜ.Α.μεΑ. Δυτικής Ελλάδας και Νοτίων Ιονίων Νήσων κύριος Αντώνιος Χαροκόπος. 

Ο συντονιστής καλωσόρισε όλους τους συμμετέχοντες φορείς και τους πολίτες που γέμισαν την μεγάλη αίθουσα του αμφιθεάτρου και μίλησε για το Φεστιβάλ και τους σκοπούς του.

Χαιρετισμό στην εκδήλωση εκ μέρους του Σεβασμιότατου Μητροπολίτη Αιτωλίας και Ακαρνανίας κκ. Δαμασκηνού  απηύθυνε ο  Πρωτοπρεσβύτερος πατέρας Δημήτριος Πατσιαλός. Μετέφερε τις ευχές του Μητροπολίτη, (ο οποίος βρισκόταν στον Άγιο Δημήτριο Αγρινίου σε Θρησκευτική τελετή καθώς διανύουμε την εορταστική εβδομάδα του Αγίου), αλλά του ανέθεσε να μεταφέρει την έγνοια του για κάθε δομή που σχετίζεται και στηρίζει κάθε προσπάθεια για συνανθρώπους μας που έχουν την ανάγκη μας.

Ευχήθηκε την επιτυχία του 4^ου Φεστιβάλ και εμπνευσμένος από το δισέλιδο θέμα της «Ηλιαχτίδας», (περιοδικό ποικίλης ύλης των Α.ΜΕΑ. τεύχος 158/2025) για τον Μακαριστό Αναστάσιο, Επίσκοπο Τυράννων και Πάσης Αλβανίας, (Σημ. 1^η),  τον οποίο είχε καθηγητή στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, αναφέρθηκε στα σοφά λόγια του «Αγίου της Αλβανίας» όπως:

«Η αγάπη είναι το αντίδοτο του εγωκεντρικού, εθνικού, φυλετικού, θρησκευτικού, που δηλητηριάζει την ειρηνική συνύπαρξη ανθρώπων και λαών».

 «Κάθε έγκλημα στο όνομα της Θρησκείας είναι έγκλημα κατά της ίδιας της Θρησκείας. Κανένας πόλεμος δεν είναι ιερός. Μόνο η ειρήνη είναι ιερή».

«Κανείς δεν έχει το δικαίωμα να χρησιμοποιεί το λάδι της Θρησκείας για να δυναμώνει τη φωτιά των συγκρούσεων».

«Η Θρησκεία είναι θείο δώρο, δοσμένο για να γαληνεύει τις καρδιές να θεραπεύει τις πληγές και να φέρνει κοντά άτομα και λαούς».

«Ο άλλος δεν είναι αναγκαστικά ο εχθρός ή ο κίνδυνος. Μπορεί να είναι για μας εμπλουτισμός και ομορφιά».

«Εμείς μαζεύουμε τις πέτρες που μας πετάνε κάποιοι, όσο πολεμούν το έργο μας, με αυτές όμως χτίζουμε εκκλησίες σχολεία και καταφύγια όλων όσων έχουν ανάγκη».

Και ένα τελευταίο: «Όταν αισθάνεσαι τον πλησίον μόνο μέσα στα δικά σου όρια, Εθνικά, Θρησκευτικά κτλ. τότε αρνείσαι και χάνεις την παγκοσμιότητα και καθολικότητα της ανθρωπιάς και της Εκκλησίας».

Ο συντονιστής κάλεσε στο βήμα την Αντιδήμαρχο κυρία Γεωργία Μπόκα (Το σύνολο των αρμοδιοτήτων της Διεύθυνσης Κοινωνικής Προστασίας και Δημόσιας Υγείας), η οποία χαιρέτισε την εκδήλωση του 4^ου Φεστιβάλ εκ μέρους του Δημάρχου Αγρινίου κυρίου Γεωργίου Παπαναστασίου με τα λόγια:

«Σεβαστέ πατέρα Δημήτριε, αξιότιμοι καλεσμένοι, εκπρόσωποι φορέων, αγαπητές φίλες και αγαπητοί φίλοι. Με ιδιαίτερη χαρά-και πραγματική συγκίνηση-βρίσκομαι σήμερα εδώ στο 4^ο Φεστιβάλ Φορέων Κοινωνικής Φροντίδας, εκπροσωπώντας το Δήμαρχό μας τον κύριο Γιώργο Παπαναστασίου, ο οποίος λόγω ανειλημμένων υποχρεώσεων, δεν μπόρεσε να είναι μαζί μας, σας μεταφέρω τον χαιρετισμό και την αγάπη του.

Θέλω από καρδιάς να συγχαρώ την Περιφερειακή Ομοσπονδία Ατόμων με Αναπηρία Δυτικής Ελλάδος και Νοτίων Ιονίων Νήσων και το Πρόεδρο κύριο Αντώνη Χαροκόπου, αλλά και όλους τους συν διοργανωτές για αυτή την σπουδαία και ουσιαστική πρωτοβουλία.

Το Φεστιβάλ αυτό δεν είναι απλώς μια εκδήλωση! Είναι μια γιορτή του ανθρώπου! Μια υπενθύμιση ότι όλοι έχουμε θέση, ρόλο και αξία μέσα στην κοινωνία μας.

Είναι μια ευκαιρία να συναντηθούμε, να γνωριστούμε καλύτερα, να ανταλλάξουμε εμπειρίες και ιδέες και να ενώσουμε τις δυνάμεις μας για έναν κοινό σκοπό:

Μια κοινωνία χωρίς αποκλεισμούς, όπου ο σεβασμός και η αλληλεγγύη δεν είναι απλώς λέξεις, είναι τρόπος ζωής.   

Ο Δήμος Αγρινίου , μέσα από τις δομές και τις δράσεις του, στέκεται καθημερινά δίπλα σε κάθε συμπολίτη μας που έχει ανάγκη.

Πιστεύουμε βαθιά ότι η πραγματική πρόοδος δεν μετριέται μόνο με έργα και αριθμούς, αλλά με την ανθρωπιά και την ευαισθησία που δείχνουμε στους συνανθρώπους μας.

Ας συνεχίσουμε όλοι μαζί, Φορείς, Πανεπιστήμιο, Τοπική Αυτοδιοίκηση, Εθελοντές να χτίσουμε γέφυρες κατανόησης, αποδοχής και αγάπης.

Εύχομαι ολόψυχα καλή επιτυχία στο Φεστιβάλ και είμαι σίγουρη ότι τα μηνύματα που θα αναδειχθούν θα αποτελέσουν φάρο για το μέλλον!». 

Την Αντιδήμαρχο διαδέχθηκε στο βήμα για έναν χαιρετισμό η κυρία Μαρία Παπαδάκη, κοσμήτορας του Πανεπιστημίου Πατρών. (Καθηγήτρια, Χημείας και Διεργασιών Περιβάλλοντος- Επιστήμης Βιοσυστημάτων και Γεωργικής Μηχανικής).

Συνεχάρη τους διοργανωτές και όλους όσους συνέβαλαν στην πραγματοποίηση της εκδήλωσης και ευχαρίστησε όλους που ήταν παρόντες.

Η κοσμήτορας μίλησε για μια ιστορία παλιά, που πριν πολλά χρόνια συνέβη στον πατέρα της. Του είχαν συστήσει κάποιον τυφλό με τον οποίο αντάλλαξαν χειραψία. Είκοσι χρόνια αργότερα όταν ξανασυναντήθηκαν και ξανα-έσφιξαν τα χέρια, ο τυφλός τον γνώρισε χωρίς να του πει το όνομά του! (Σημ. 2^η)

Η κυρία Παπαδάκη συνέχισε με τα λόγια: «Από τότε, μέχρι τώρα, κάθε μέρα, εμπεδώνεται στο μυαλό μου το ότι κάθε άνθρωπος είναι μοναδικά χαρισματικός. Αυτά που μπορούσε να «διαβάσει» αυτός ο τυφλός, κανένας από όσους έχουμε την όρασή μας, δεν θα μπορέσει ποτέ να αναγνώσει.

Εύχομαι η κοινωνία μας να ανοίγει δρόμους για αξιοποίηση και αναγνώριση των μοναδικών χαρισμάτων που έχει ο καθένας μας και να σέβεται και να αναπτύσσει σεβασμό και εν συναίσθηση για τις ανάγκες που έχουν κάποιοι άνθρωποι».   

Ακολούθησαν ομιλίες από τις κυρίες Χρυσάνθη Μηλιτσοπούλου Μηχανικό Η/Υ και Πληροφορικής, Μαρία Μπόζιου Κοινωνική Λειτουργό και Ευγενία Ορφανού-Ραυτοπούλου Βιβλιοθηκονόμο, μέλη της Μονάδας Ισότιμης πρόσβασης του Πανεπιστημίου Πατρών «Υπηρεσίες Προσβασιμότητας στο Πανεπιστήμιο Πατρών».

Με την βοήθεια προβολών στην μεγάλη οθόνη έκαναν πλήρως κατανοητά στο κοινό όλα τα θέματα που ανέλυσαν.

Από την αρχή της εκδήλωσης μια κυρία μετέφρασε στην νοηματική γλώσσα τα λόγια του συντονιστή και όλων όσων χαιρέτισαν και μίλησαν στο κοινό, καθώς και των εισηγητών που ακολούθησαν.

Τρεις εισηγητές κράτησαν πολύ αυξημένο το ενδιαφέρον όλων με τις 15λεπτες εισηγήσεις τους στα ποικίλα θέματα που αναφέρθηκαν.

Αυτοί ήταν: Πρώτη η κυρία Ιωάννα Κιόχου, Σύμβουλος Εκπαίδευσης Ψυχολόγων με θέμα: «Η Αναπηρία ως ανθρώπινη εμπειρία. Ένα ψυχολογικό ταξίδι».  

Δεύτερη εισηγήτρια η κυρία Γλυκερία Βαζούκη-Νάκου, Σύμβουλος Εκπαίδευσης Κοινωνικών Λειτουργών με θέμα: «Μύθοι και πραγματικότητα. Καταρρίπτοντας τα στερεότυπα για την αναπηρία».

Και τρίτος εισηγητής ο Δρ. Αθανάσιος Ρισβάς, Σύμβουλος Ειδικής Αγωγής και Ενταξιακής Εκπαίδευσης Αιτωλοακαρνανίας, Ευρυτανίας και Λευκάδας για την πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια Εκπαίδευση και Αντιπρόεδρος του Συλλόγου Ατόμων με αναπηρία «Αλκυόνη», με θέμα: «Η Εκπαίδευση ως γέφυρα για την ένταξη. Από την ειδική στην συμπεριληπτική παιδεία».

Ο κύριος Ρισβάς παρουσίασε και τρία σχετικά με το θέμα του μικρά επιστημονικά μελετημένα βίντεο.

Μετά τις πολύ ενδιαφέρουσες εισηγήσεις που χειροκροτήθηκαν από όλους τους παραβρισκόμενους στην αίθουσα, ακολούθησαν μουσικο-θεατρικά δρώμενα από πολυμελείς ομάδες των τριών σημαντικών δομών της πόλης.

Παρουσιάστηκε το Θεατρικό δρώμενο «Η Άλλη εγώ», της Εύης Βέρρη από το Κέντρο Διημέρευσης και Ημερήσιας Φροντίδας Ατόμων με Αναπηρία «Ηλιαχτίδα». Συντελεστές της παράστασης η θεατρική ομάδα «Innamorati».

Τα λόγια τους ειπωμένα με δραματικό τρόπο άγγιξαν και τάνυσαν τις «ψυχολογικές χορδές» όλων μας, φέρνοντάς μας λίγο ή πολύ μπροστά στην κρίσιμη απόφαση που καλούμαστε κάποια στιγμή στην ζωή μας να πάρουμε…Αποφάσεις ζωής ή θανάτου, όπως η χθεσινή απόφαση του πατέρα που πρόσφερε το νεφρό του στον 31χρονο γιό του…

Συνταρακτική η ερμηνεία της ξανθιάς πρωταγωνίστριας, αλλά και όλων που όταν απήγγελαν τα λόγια των ρόλων τους γινόταν οι πρωταγωνιστές, κυριαρχώντας στο πάλκο.

Ακολούθησε το «Μελωδίες και βήματα» από τον Σύλλογο Ατόμων με Αναπηρία «Αλκυόνη».

Και η βραδιά έκλεισε με την πολυπληθή Χορωδία του Εργαστηρίου Ειδικής Επαγγελματικής Αγωγής και Αποκατάστασης για Νέους με Νοητική Υστέρηση και Συνοδές Αναπηρίες Νομού Αιτωλοακαρνανίας «Παναγία Ελεούσα».

Όλοι και στα τρία δρώμενα, μικροί και μεγάλοι, γυναίκες και άνδρες, έδωσαν τον καλύτερο εαυτό τους και συγκίνησαν όλους, αυτό που πολλές φορές λέμε: «ακόμα και τις πέτρες». Και αυτό είναι αλήθεια, καθώς καμία ανθρώπινη καρδιά στην αίθουσα, ανεξάρτητα από τον βαθμό «σκληρότητάς» της δεν έμεινε ασυγκίνητη…

Όταν λέμε ότι όλοι έδωσαν ότι καλύτερο μπορούσαν είναι απολύτως ρεαλιστικό, καθώς υπήρξαν και άνθρωποι που με προσπάθεια μεγάλη άρθρωσαν τρεις-τέσσερες λέξεις, αλλά αυτές οι λέξεις βαθιά άγγιξαν όλους, εξίσου συγκινητικά με την ευγλωττία κάποιων άλλων.

Συγχαρητήρια αξίζουν οι εκπαιδευτές που υπηρετούν θυσιαστικά τους συνανθρώπους μας-τους δικούς μας ανθρώπους-που το έχουν τόσο ανάγκη.

Με την αγάπη τους χαρίζουν την ευτυχία, που επιτέλους στα χρόνια μας μπορούν να νοιώσουν οι άνθρωποι που μέχρι και πριν λίγες δεκαετίες βρισκότανε στα περιθωριακά «Κωσταλέξια».

Γι’ αυτούς λοιπόν τους ανθρώπους βγαίνει αυθόρμητα η ευχή: «Ο θεός να τους έχει καλά», για το Κοινωνικό τους έργο που προσφέρουν γιατί το πιστεύουν.    

Στο τέλος της εκδήλωσης του φεστιβάλ η  αρμόδια Αντιδήμαρχος του Δήμου Αγρινίου κυρία Γεωργία Μπόκα συνομίλησε με τον κύριο Αντώνιο Χαροκόπο για την ανάγκη πληροφόρησης και ενημέρωσης των πολιτών και στους μικρότερους Δήμους της Περιφέρειας.

Σχετικά με την πρόσληψη σε εργασία σε υπηρεσίες του Δήμου Αγρινίου, ατόμων με αναπηρίες, η κυρία Μπόκα  πληροφόρησε τον Οργανωτή Πρόεδρο ότι πέρα από τους επτά που προσλήφθηκαν πρόσφατα γίνονται προσπάθειες για περαιτέρω προσλήψεις, πράξη που τόνισαν ότι πρέπει να επεκταθεί και σε άλλους Δήμους.

Καθ’ όλη την διάρκεια του Φεστιβάλ, στην είσοδο του Πανεπιστημίου λειτουργούσε πλούσιος μπουφές με διάφορα εδέσματα, αναψυκτικά νερά και καφέδες, που ο Βελισσάρης και άλλοι πρόθυμοι νέοι προσέφεραν στους συμμετέχοντες στην εκδήλωση.

Και κάτι τελευταίο, τον άψογο συντονισμό του ήχου και του φωτισμού -της σκηνής ιδιαίτερα-επιμελήθηκε ο τεχνικός κύριος Παναγιώτης Αυγέρης.   

 

(Σημ. 1^η) Ο αείμνηστος Αρχιεπίσκοπος Αναστάσιος (Γιαννουλάτος) (1929-2025) ήταν  Αρχιεπίσκοπος Τιράνων, Δυρραχίου και πάσης Αλβανίας από το 1992 έως το 2025. Ήταν επίσης Ομότιμος Καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών και διακρίθηκε για το ιεραποστολικό του έργο στην Αφρική. 

(Σημ. 2^η)  Ήμουν παρών σε ίδια περίπτωση, αρχές της δεκαετίας του 1960, όταν ο αδελφός του παππού μου Αποστόλη ο Κώστας, που έλειπε επί 60 χρόνια-είχε ρίξει «μαύρη πέτρα πίσω του»-πείστηκε από τον πατέρα μου που τον «ανακάλυψε» να ζει «απέναντι» στην Αχαΐα, (από συζήτηση που άκουσε σε διπλανό τραπέζι καφενείου στον Πύργο),  να επισκεφθεί, πριν πεθάνει, τον τόπο που γεννήθηκε τα Κρεμαστά Αλευράδας Βάλτου. Πηγαίνοντας εκεί μετά από ποδαρόδρομο τριών ωρών, συναντήσαμε έναν γέρο συνομήλικό του τυφλό, που έβοσκε τα πρόβατά του με την…ακοή! Του είπε ο πατέρας μου αν μπορεί να φανταστεί ποιος είναι μαζί μας. Ο γέρος είπε: «ας πει μια κουβέντα και θα σου πω». Ο παππούς μου του είπε «καλημέρα». Και ο γέρος απάντησε: «Αν δεν ήξερα ότι ο Κώστας Καρακώστας σκοτώθηκε στην Μακεδονία το 1900, θα έλεγα ότι είσαι εκείνος…». Μάντεψε ο τυφλός γέρος τόσο σωστά στηριζόμενος στα αυτιά του! Φυσικά αγκαλιάστηκαν και έκλαιγαν οι παιδικοί φίλοι, που συναντήθηκαν μετά από τόσα χρόνια και ο πατέρας μου και οι γιοί του γέρου, δεν μπορούσαν να τους χωρίσουν καθώς κυλιόταν σαν παιδιά αγκαλιασμένοι στο πράσινο βοσκοτόπι!

Α.Κ.Κ.