Οι Μικρασιάτες και η σύνδεσή τους με την Ιερά Πόλη του Μεσολογγίου
Κείμενο και φωτογραφίες Απόστολος Κων. Καρακώστας
Στην Ιερή Φάλαγγα των εορτών Εξόδου το Σάββατο βράδυ της 12ης Απριλίου 2025, τιμώντας την 199η επέτειο της Ηρωϊκής Εξόδου των «Ελεύθερων Πολιορκημένων» του Μεσολογγίου, μεγάλη ήταν η συμμετοχή Συλλόγων που παρέλασαν με εθνικές φορεσιές ακολουθώντας την Φιλαρμονική του Δήμου Αγρινίου.
Αυτές ήταν: «Το χορευτικό του Δήμου Αγρινίου», η «Γυμναστική Εταιρεία Αγρινίου», η «Τριχωνίδα» του Παναιτωλίου, η «Παναγία Βλαχερών» Αγρινίου, το «Εργαστήρι Παράδοσης» Αγρινίου, ο «Σύλλογος Μικρασιατών Αιτωλοακαρνανίας» με έδρα στον Άγιο Κωνσταντίνο Αγρινίου, οι φίλοι της παράδοσης «Ρίζες», ο «Πολιτιστικός σύλλογος Τριχωνίδις» ο «Πολιτιστικός Σύλλογος Δοκιμίου», ο «Πολιτιστικός Σύλλογος Ανάληψης Αιτωλίας» και η «Χριστιανική Ένωση Αγρινίου».
Ο Μικρασιατικός Σύλλογος, ο Σύλλογος Ποντίων καθώς και οι Σύλλογοι της Καππαδοκίας, αποτελούνται από απογόνους αγωνιστών του μεγάλου απελευθερωτικού αγώνα του γένους το 1821 όπου συμμετείχαν ενεργά με παντοίους τρόπους.
Η σύγχρονη πρόοδος στην πληροφόρηση, έφερε πρόσφατα στην επικαιρότητα ιστορικά ντοκουμέντα, πολλά από χώρες της Δύσης, που αποδεικνύουν περίτρανα την προσφορά του Ελληνισμού της Μικράς Ασίας, στον ξεσηκωμό της Ελλάδας κόντρα στον πανίσχυρο κατακτητή.
Και μάλιστα από τις πρώτες μέρες της Επανάστασης του 1821, καθώς αυτό καταγράφεται στην Γαλλική εφημερίδα «Jurnal des debats politiques et litteraires» σε ένα τετρασέλιδο κείμενο που τυπώθηκε στο Παρίσι την 28η Μαρτίου το 1821! (η εφημερίδα κυκλοφορούσε από το 1789 έως το 1944)
(το σπάνιο αυτό ιστορικό ντοκουμέντο μεταφράζεται στα Ελληνικά από τους ιστοριοδίφες του Συνδέσμου Μικρασιατών Κωνσταντινουπολιτών «Ρίζες» που το «ανακάλυψαν» και το απέκτησαν σε δημοπρασία του εξωτερικού. Προτίθενται να το διαθέσουν μεταφρασμένο στους Μικρασιατικούς Συλλόγους. Μόλις δημοσιευτεί θα επανέλθουμε με λεπτομερές κείμενο).
Στο κείμενο της εφημερίδας διαφαίνεται ότι η Επανάσταση ξεκίνησε με αγώνες και θυσίες και πέρα από τον Μωριά την Ρούμελη και τα νησιά.
Η εφημερίδα αυτή της 28ης Μαρτίου το 1821 γράφει μεταξύ πολλών άλλων: «Οι Έλληνες της Σμύρνης έχουν ξεσηκωθεί, καίνε και επιτίθονται σε Τουρκικά ιδρύματα και Αστυνομικά τμήματα, υποκινούμενοι από κάποιον Θόδωρο από τον Μωριά. (Κολοκοτρώνη;). Γίνονται συλλήψεις και χύνεται αίμα σε όλα τα παράλια της Μικράς Ασίας…»
Από την Μικρά Ασία ήρθε μεγάλος αριθμός εθελοντών που σχημάτισαν την Ιώνιο Φάλαγγα με αρχηγό τον Γιαννακό Καρόγλου και πολέμησαν ηρωϊκά. (Σημ. 1η)
Όσοι έμειναν πίσω στην Μικρά Ασία μάζευαν εφόδια χρήματα και πολεμοφόδια και τα έστελναν με χίλιους κινδύνους στους επαναστατημένους Έλληνες.
Και στο Μεσολόγγι το πολιορκημένο, υπήρχαν και πολλοί Μικρασιάτες που είχαν την μοίρα των πολλών, θάνατο και σκλαβιά…
Και τα επόμενα χρόνια, σε όλη την διάρκεια του αγώνα στην δεκαετία του 1820, οι Τούρκοι εξαγριώνονταν με τις νικηφόρες επιτυχίες των επαναστατημένων Ελλήνων σε στεριά και θάλασσα και ξεσπούσαν στον άμαχο Ελληνικό πληθυσμό της Μικράς Ασίας με λεηλασίες, φωτιές, βιασμούς και δολοφονίες…
Οι Μικρασιατικοί Σύλλογοι τιμώντας τους προγόνους τους που ήρθαν από «απέναντι» και πρόσφεραν πολύ αίμα στον αγώνα, νοιώθουν την ιερά υποχρέωση να αποδώσουν τιμή στην μνήμη των ηρώων προγόνων τους που υπερασπίστηκαν την Ιερή Πόλη του Μεσολογγίου.
Σημ. 1η Η «Ένωση Βουρλιωτών» Μικράς Ασίας ανάρτησε στο f/b το πορτραίτο του Αγωνιστή και το παρακάτω κείμενο: «Γιαννακός Καρόγλου, (αρχηγός της Ιωνικής Φάλαγγας), αξίζει να αναφερθεί πως σύμφωνα με τα υπάρχοντα έγγραφα του 1821, ο Ιωάννης ή Γιαννακός Καρόγλου (ή και απλά Καρά) καταγόταν από τη Σμύρνη ή από τα Βουρλά.
Στη μερίδα του, που υπάρχει στο «Μητρώο των κατά τον Ιερόν Αγώνα Αξιωματικών» και τηρείται στην Εθνική Βιβλιοθήκη με αύξ.αρ.348, αναγράφεται ότι «ήταν ταξίαρχος από το 1824 και υπηρέτησε καθ΄ όλον τον Αγώνα ως οπλαρχηγός των Σμυρναίων».
Ενώ γενικά ο Γ. Καρόγλου χαρακτηρίζεται συνήθως ως Σμυρνιός, σε δύο μισθοδοτικές καταστάσεις που σώζονται στα ΓΑΚ (Υπ.Πολ.,Φ.29/36 και Φ.30/44), εμφανίζεται ως Βουρλιώτης. Επίσης ο γραμματικός του Ανδρέας Αντωνίου ήταν Βουρλιώτης και έτσι υπέγραφε παντού.
Ο Γιαννακός Καρόγλου το 1836 τιμήθηκε με το Αργυρό Αριστείο του Αγώνος, που ήταν το ανώτερο, αφού χρυσό δεν υπήρχε.
Με το ίδιο δηλαδή που είχαν τιμηθεί και οι: Θ. Κολοκοτρώνης, Ν. Μπότσαρης, Π. Μαυρομιχάλης, Κ. Κανάρης, Νικηταράς και οι άλλοι καπετάνιοι του 1821.
Όσο για το γραμματικό του Ανδρέα Αντωνίου τον Βουρλιώτη, που τραυματίστηκε στον Αγώνα, του αποδόθηκε ο βαθμός του Υπλ/γου.
ΥΣ...Οι πληροφορίες προέρχονται από το βιβλίο του Τ. Σαλκιτζόγλου «Η Μικρά Ασία στην Επανάσταση του 1821»
Α.Κ.Κ.
