Ο Κώστας Αποστόλου Καρακώστας στα βουνά της Ηπείρου πριν 84 χρόνια

 

Σαν σήμερα πριν 84 χρόνια…

Κείμενο και φωτογραφίες Απόστολος Κων. Καρακώστας

Όλοι ξέρουμε, άλλος πολύ άλλος λιγότερο και λίγοι καθόλου (....), ότι σαν σήμερα έφθασε και στην Ελλάδα ο 2ος Παγκόσμιος Πόλεμος με την επίθεση των Ιταλικών στρατευμάτων στα σύνορα της Ηπείρου με την Αλβανία.

Στην ουδέτερη μέχρι τότε Ελλάδα, όλα κυλούσαν ειρηνικά και κανείς δεν μπορούσε να διανοηθεί-εκτός ελαχίστων-ότι μοιραία ο πόλεμος θα μας κτυπούσε την πόρτα νυχτιάτικα…

Οι Κυβερνώντες γνώριζαν την διεθνή κατάσταση, τις υπέρτερες δυνάμεις του Άξονα, την παγκοσμιότητα της σύγκρουσης σε Ευρώπη και Ασία, καθώς και την ουδετερότητα του «κοιμισμένου» γίγαντα, της βόρειας Αμερικής.

Προσπάθησαν, χωρίς να προκαλούν, να εξοπλίσουν με τα πενιχρά μέσα που διέθεταν τις δυνάμεις της χώρας.

Κάλεσαν στον στρατό επίλεκτους φαντάρους, με ατομικές προσκλήσεις και επάνδρωσαν νευραλγικά πόστα στα βόρεια σύνορα με έμπειρους αξιωματικούς και στρατιώτες.

Και όταν στις 28 του Οκτώβρη ξέσπασε η επίθεση των Ιταλικών στρατευμάτων στα Ελληνο-Αλβανικά σύνορα, έγινε στρατηγική οπισθοχώρηση σε οχυρωμένη γραμμή αμύνης, μέχρι να ολοκληρωθεί η γενική επιστράτευση.

Ο Ελληνικός λαός ανεξαρτήτου πολιτικής τοποθέτησης, έτρεξε στο κάλεσμα της Πατρίδας και από τις πρώτες μέρες του πολέμου έγιναν χιλιάδες κατατάξεις σε στρατό ξηράς, θαλάσσης και αέρος.

Με τα λιγοστά οχήματα που διέθετε η χώρα, προωθήθηκαν δυνάμεις «προς τα πάνω» και ολόκληρα συντάγματα μετακινήθηκαν με τα πόδια από την Αιτωλοακαρνανία στην Ήπειρο.

Από το Καλπάκι, όπου κράτησαν άμυνα οι Έλληνες φαντάροι, ξεκίνησε η ανακατάληψη των χαμένων εδαφών.

Πολλές μάχες έγιναν σε όλες τις γύρω ράχες, πολλοί φαντάροι Έλληνες άφησαν τα κόκκαλά τους στα βουνά και τα λαγκάδια της Ηπείρου και της Αλβανίας, υπερασπιζόμενοι ή προσπαθώντας να καταλάβουν τα υψώματα της Ηπείρου.

Οι στρατευμένοι Έλληνες πολέμησαν ηρωικά, αγανακτισμένοι για το άδικο της επίθεσης που δέχθηκε η ειρηνική μας χώρα.

Τις μάχες που έδωσαν με θυσίες τις κέρδισαν όλες, μέχρι το τέλος που έλαβαν την εντολή να τερματίσουν τον πόλεμο που χάθηκε και να γυρίσουν πίσω.

Η Ελλάδα καταλήφθηκε από την στρατιωτική μηχανή της Γερμανίας, που εισέβαλε από την Μακεδονία, για να δώσει «χείρα βοηθείας» στους Ιταλούς συμμάχους της. Που αν τους άφηνε στην διάθεση των Ελλήνων τσολιάδων, θα έπεφταν στην θάλασσα για να γυρίσουν πίσω στην Ιταλία.

Τα επόμενα τέσσερα χρόνια μαύρη δυστυχία πέρασε η Ελλάδα που βρέθηκε στο έλεος Γερμανών, Ιταλών και Βουλγάρων.

Και ενώ οι νεκροί του πολέμου σε μάχες μετριούνται σε χιλιάδες, οι απώλειες από τα δεινά της κατοχής με την πείνα και τις εκτελέσεις αμάχων έφθασαν τις εκατοντάδες χιλιάδες ζωές.

Η χώρα μας έχασε στον 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο το 10% του πληθυσμού της, πάνω από μισό εκατομμύριο ανθρώπους…

Συγκριτικά, χάθηκαν περισσότεροι Έλληνες απ’ ότι σε άλλες χώρες, που αντιστάθηκαν στις δυνάμεις του Άξονα και που είχαν πολύ μεγαλύτερο πληθυσμό…

Στην Ελλάδα παραδόξως γιορτάζουμε κάθε χρόνο την έναρξη του πολέμου, αντί όπως συνηθίζεται σ’ όλο τον κόσμο να εορτάζεται η απελευθέρωση της χώρας.

Κι αυτό γιατί το τέλος του πολέμου, δυστυχώς για την χώρα, ήταν η συνέχιση του πόνου και της δυστυχίας για περισσότερα χρόνια απ’ ότι η κατοχή…

Και έτσι κάθε 28 Οκτώβρη επικράτησε να γιορτάζεται η αντίσταση της χώρας μας στις παράλογες απαιτήσεις των-από εκείνη την ημέρα- εχθρών. Το «ΟΧΙ» των Ελλήνων στην επέλαση των ιμπεριαλιστών συμβολίζει την άρνηση της Πατρίδας μας σε κάθε ξένη επιβουλή. Ο εορτασμός του «ΟΧΙ» και η γνώση του τι συμβολίζει, μπήκε βαθιά στην ψυχή μας, μας προστάτεψε μέχρι τώρα και θα μας προστατεύει στο μέλλον από κάθε ξενική προσπάθεια για υποδούλωση.

Α.Κ.Κ.

  


Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Όμορφη Σπηλιά Καλάνας, Όρη Βάλτου, εξερεύνηση πριν 30 χρόνια.

“Η προσφορά των Στάϊκων στον Αγώνα του 1821”

Ένα Βίντεο αφιερωμένο στην μνήμη όσων χάθηκαν στα Τέμπη…