Το Δημοτικό Σχολείο Γέφυρας Βέργας στον Κήπο Ηρώων στο Μεσολόγγι το 1969

Κείμενο και φωτογραφίες Απόστολος Κων. Καρακώστας

 Πριν 54 χρόνια χάρις στην πρωτοβουλία του Δάσκαλου Γιάννη Ταράτσα, το Δημοτικό Σχολείο Γέφυρας Βέργας πήγε προσκυνηματική εκδρομή, κάποια μέρα του Απρίλη του 1969, (143η επέτειο της Εξόδου), στον Κήπο Ηρώων στο Μεσολόγγι. 

 Στο Δημοτικό Σχολείο Γέφυρας Βέργας Πετρώνας Βάλτου, (σημερινού Δήμου Αμφιλοχίας), την Σχολική Χρονιά 1968-1969 που έγινε η εκδρομή στο Μεσολόγγι, μάθαιναν γράμματα 46 αγόρια και κορίτσια από έναν δάσκαλο, τον Αγνό και τίμιο αείμνηστο Γιάννη Ταράτσα. Στην εκδρομή δεν πήγαν όλα τα παιδιά του σχολείου. 

Οι δρόμοι δεν είχαν ακόμα ασφαλτοστρωθεί, η διαδρομή θεωρούνταν μεγάλη, (80 Χιλιόμετρα) και ήταν άγνωστο πόσα παιδιά θα ένοιωθαν ναυτία. Ακόμα στο μικρό λεωφορείο, που αντικατάστησε εκείνα τα χρόνια τα "καρναβαλάκια", δεν χωρούσαν τα παιδιά και κάποιους κηδεμόνες που θα έπρεπε να τα συνοδεύουν για ασφάλεια. Πήγαιναν σε "μακρινό και άγνωστο" τόπο και κάποιο παιδί θα μπορούσε να χαθεί...Έτσι δεν πήραν μαζί τους τα πολύ μικρά. Άλλος σοβαρός ανασταλτικός παράγοντας της εκδρομής ήταν το κόστος των εισιτηρίων...Τα χρόνια ήταν δύσκολα...Δεν περίσσευαν λεφτά στους γονείς για ταξίδια που γίνονταν πέρα από ιατρικούς λόγους...Ειδικά αν από την ίδια οικογένεια πήγαιναν σχολείο περισσότερα από ένα-δυο...Τώρα που "λεφτά υπάρχουν",  δεν υπάρχουν παιδιά...

Εκείνη την ημέρα του Απρίλη πριν 54 χρόνια ξεκίνησαν-αφού έκαναν τον σταυρό τους-28 μαθητές, 18 έμειναν εκτός εκδρομής...

Στην πάνω σειρά από αριστερά προς τα δεξιά διακρίνομε γονείς κηδεμόνες και τον δάσκαλο με την εξής σειρά:

Θεόδωρος Τσατσαρώνης, Θεόφιλος Ράπτης, Μαρία Ε. Κατσούδα, Παναγιώτα Π. Τσιάκαλου, Αθανάσιος Ε. Κατσούδας και η σύζυγός του Λουίζα, ένας μαθητής, μία μαθήτρια, η σύζυγος του Δασκάλου Ιουλία, ο οδηγός του λεωφορείου, ο Δάσκαλος Γιάννης Α. Ταράτσας που κρατάει αγκαλιά την μικρή του κόρη, η Αρετή Κατσούδα και δύο μαθητές. Μπροστά τους όρθια και καθιστά είναι τα υπόλοιπα παιδιά.

Για τους περισσότερους μαθητές ήταν το πρώτο τους "μεγάλο" ταξίδι και τους έχει μείνει αλησμόνητο. Αλλά και για τους κηδεμόνες ήταν μία μεγάλη εμπειρία. Ειδικά για τον θείο μου Θεόδωρο Τσατσαρώνη, (ανάπηρο του Αλβανικού μετώπου), που επισκέφθηκε το Μεσολόγγι και προσκύνησε στους τάφους των συναγωνιστών του προ-πάππου του Εξοδίτη Κωνσταντίνου Τσατσαρώνη.