«Χαρά που το ‘χουν τα βουνά», στο Παπαστράτειο μέγαρο εκδήλωση του 3ου Δημοτικού Σχολείου Νεάπολης Αγρινίου

 

 Κείμενο και φωτογραφίες Απόστολος Κων. Καρακώστας

Εκδήλωση για την επέτειο της Ελληνικής Επανάστασης του 1821  πραγματοποίησε στις 22 Μαρτίου το βράδυ το 3ο Δημοτικό Σχολείο Νεάπολης Αγρινίου στο Παπαστράτειο Μέγαρο.

Μέσα από προβολή πινάκων  Ελλήνων και ξένων ζωγράφων των περασμένων δυο αιώνων, με συνοδεία δημοτικών τραγουδιών και απαγγελίες ποιημάτων και ιστορικών κειμένων,  οι μαθητές του Δημοτικού Σχολείου εντυπωσίασαν το κοινό. 

Παραβρέθηκαν στην εκδήλωση ο αιδεσιμότατος Κοσμάς Τσιτσιβός, εφημέριος της εκκλησίας Αποστόλου Παύλου Μεγάλης Χώρας, Ο Δημοτικός Σύμβουλος και αντιπρόεδρος Δ.Ε.Υ.Α. κ. Κωνσταντίνος Κιτσοπάνος. Ο πρόεδρος της Τ.Κ. κύριος Γρηγόριος Χασιώτης.  Ο πρόεδρος του Συλλόγου Γονέων & Κηδεμόνων 3ου Δημ. Σχολείου Νεαπόλεως κύριος Δημήτρης Νταβαρίνος, (Αστυνομικός Διοικητής Α.Τ. Αγίου Βλασίου). Η πρόεδρος Συλλόγου Εκπαιδευτικών Α’ βάθμιας Εκπαίδευσης Αγρινίου και Θέρμου κυρία Μάρθα Σαράκη, και η Γραμματέας του Συλλόγου κυρία Αγγελική Συργιάννη. Ο κύριος Θεόδωρος τσιλίκας Υπεύθυνος Σχολικών Δραστηριοτήτων. Η κυρία Χρυσούλα Τασολάμπρου Μέλος της Τουριστικής Ανάπτυξης του Δήμου Αγρινίου, πολλοί εκπαιδευτικοί και πολίτες της περιοχής.

Η εκδήλωση διοργανώθηκε με πρωτοβουλία των άξιων δασκάλων του Δημοτικού Σχολείου Μεγάλης Χώρας και την αυθόρμητη συμμετοχή των μαθητών τους.

Ο διευθυντής κύριος Γεώργιος Πιτταροκοίλης, σε άψογη συνεργασία με τους ορεξάτους εκπαιδευτικούς που  υπηρετούν στο 3ο Δημοτικό, διοργάνωσαν και έφεραν εις πέρας μία ακόμα ζωντανή παρουσίαση. Μέσα στην γεμάτη αίθουσα εκδηλώσεων του Παπαστρατείου στην πλατεία Παναγοπούλου (κοινώς γνωστή ως συντριβάνι) οι γονείς, συγγενείς, φίλοι αλλά και πολίτες της πόλεως και της γύρω περιοχής χειροκρότησαν κάθε απαγγελία των μαθητών και κάθε πατριωτικό Δημοτικό τραγούδι που ακούστηκε. 

Ο Διευθυντής του Σχολείου καλωσόρισε τους καλεσμένους, με τα παρακάτω λόγια:

«Ευχαριστούμε θερμά όλους εσάς που μας τιμάτε με την παρουσία σας. Η σημερινή εκδήλωση είναι αποτέλεσμα των πρωτοβουλιών και της έμπνευσης του Δασκάλου της 5ης τάξης κυρίου Δημητρίου Μπορμπότσιαλου και της συνεργασίας των μαθητών του σχολείου μας. ‘Εχουμε την χαρά η ορχήστρα μας να αποτελείται από παλιούς μαθητές μας που μαζί με συμμαθητές τους ήρθαν αφιλοκερδώς σήμερα εδώ και τους ευχαριστούμε πολύ.

Η σημερινή παρουσίαση στηρίζεται στις τρεις λέξεις που ξεκινούν από «Ελ» και για τις οποίες μιλούσε με αγάπη ο Οδυσσέας Ελύτης: «Ελπίδα»-«Ελευθερία» και «Ελλάδα».

Η Ελπίδα λοιπόν για την Ελευθερία, ώθησε όλους τους Έλληνες, είτε γράφηκαν τα ονόματά τους στην Ιστορία ή έμειναν ανώνυμοι, να εγκαταλείψουν τα προσωπικά τους όνειρα, τις προσδοκίες τους και τους ατομικούς τους στόχους για την πολυπόθητη Ελευθερία.

Αυτά που τους απέμειναν ήταν το τραγούδι στα βουνά, και η έμπνευση που έδωσαν στους μεγαλύτερους Έλληνες και ξένους καλλιτέχνες να αποτυπώσουν τον ηρωισμό τους στους πίνακές τους.

Αυτά λοιπόν τα τραγούδια και την καλλιτεχνική αποτύπωση θα μας παρουσιάσουν σήμερα οι μαθητές μας.

Σας ευχαριστώ πολύ για την παρουσία σας εδώ»

Ο Διευθυντής έδωσε τον λόγο στον συντονιστή-διοργανωτή κύριο Δημήτριο Μπορμπότσιαλο.

Ακολουθούν αποσπάσματα από την ομιλία του.

«Η επανάσταση του 1821 είναι ένα κορυφαίο γεγονός, ένα γεγονός τεράστιας σημασίας, διότι, αφενός, έθεσε τέλος σε μια μακραίωνη και οδυνηρή δουλεία. Κατά τη διάρκεια της τουρκοκρατίας ο ελληνισμός δοκιμάστηκε σκληρά, υπέφερε. Είχε ν’  αντιμετωπίσει ταπεινώσεις κι εξευτελισμούς, δυσβάσταχτη φορολογία , διώξεις και σφαγές, υποχρεωτικές μετακινήσεις πληθυσμών, εξισλαμισμούς και το φρικτό παιδομάζωμα………………

Τίποτε, όμως, δεν μπορεί να μειώσει την σπουδαιότητα του εγχειρήματος, διότι, αφενός, πραγματοποιήθηκε απέναντι σ’  έναν αντίπαλο, ο οποίος υπερτερούσε συντριπτικά, κάτι που έκανε την επιτυχία να φαντάζει κάτι ουτοπικό. Ο ίδιος ο Θ. Κολοκοτρώνης είπε ότι όταν ξεκίνησαν την επανάσταση ο κόσμος τους έλεγε τρελούς. Αν δεν ήταν τρελοί, τόνισε, δεν θα έκαναν την επανάσταση…………

Ο ηρωισμός, η αυτοθυσία, η αυταπάρνηση, αλλά και η αγριότητα, οι φρικαλεότητες του εχθρού, είχαν ως αποτέλεσμα τη δημιουργία ενός έντονου φιλελληνικού κινήματος. Έμποροι, τραπεζίτες, διανοούμενοι, όπως ο Λόρδος Μπάιρον και ο Βίκτωρ Ουγκό, εξέφρασαν την υποστήριξή  τους στα ελληνικά δίκαια. Πολλοί, μάλιστα, προσέφεραν και τη ζωή τους στα πεδία των μαχών. Πολλοί με τα κείμενά τους, τα μουσικά έργα τους, τα ζωγραφικά έργα τους, επηρέασαν την κοινή γνώμη, αλλά και τις κυβερνήσεις των ευρωπαϊκών κρατών, που σταδιακά άρχισαν ν’ αλλάζουν τη στάση τους απέναντι στο ελληνικό ζήτημα, για να φτάσουμε στον καθοριστικό ρόλο τους στην έκβαση της επανάστασης με την ναυμαχία του Ναυαρίνου.

            Το δημοτικό τραγούδι αποτελεί ένα σημαντικότατο και αναπόσπαστο κεφάλαιο του ελληνικού λαϊκού πολιτισμού. Δημιούργημα του μέλους της κοινότητας που έχει το χάρισμα, γίνεται, κατόπιν, κτήμα της κοινότητας. Το δημοτικό τραγούδι είναι ο πιο γνήσιος εκφραστής της ελληνικής λαϊκής ψυχής. Εκφράζει τους πόθους, τις λαχτάρες, τα βιώματα, τους καημούς, τις σκέψεις του απλού Έλληνα για καθετί που τον περιβάλλει, όπως για τον έρωτα, την ομορφιά της φύσης, και συντροφεύει κάθε δραστηριότητα και εκδήλωση της καθημερινής ζωής: το νανούρισμα του μωρού, τον γάμο, τον αποχαιρετισμό του νεκρού, του ξενιτεμένου, την εκτέλεση των γεωργικών ή των ποιμενικών εργασιών, τις θρησκευτικές εορτές και πανηγύρεις. Το δημοτικό τραγούδι είναι ένα δημιούργημα άρτιο και πλήρες…………..

…………..θρηνεί για τις σφαγές, τους εξισλαμισμούς και το παιδομάζωμα, υμνεί την παλικαριά και τους αγώνες των κλεφτών, τους αγώνες των Σουλιωτών. Και με το ξέσπασμα της επανάστασης,  παρακολουθεί από κοντά ό,τι συμβαίνει και ξετυλίγει μπροστά μας γεγονότα και σκηνές της, πρόσωπα που ξεχωρίζουν. Θρηνεί στις ήττες και στον χαμό σπουδαίων μορφών, πανηγυρίζει στις νίκες………

Τα δημοτικά τραγούδια, όμως, είναι σημαντικά και για τους αγωνιστές, όπως και για τον απλό Έλληνα. Είναι ένα μέσο ανόρθωσης του ηθικού, ένα μέσο για να εκφράζουν τα συναισθήματά τους: τη χαρά για τη νίκη, τη θλίχη και τον πόνο για την ήττα, την καταστροφή, τον χαμό ενός σπουδαίου ήρωα, του συντρόφου ή των συγγενών του».

Οι μαθητές του Σχολείου απήγγειλαν ποιήματα και δημοτικά τραγούδια. Διάβασαν ιστορικά κείμενα για τις ηρωικές μάχες των προγόνων μας αλλά και για τις διαφορές μεταξύ τους που πολλές φορές τους έφεραν αντιμέτωπους.

Την ορχήστρα αποτελούσαν οι μαθητές του Μουσικού Σχολείου Αγρινίου κατ’ αλφαβητική σειρά: Κουτσουπιάς Θοδωρής λαούτο-τραγούδι, Κουτσουπιάς Θωμάς Κρητική λύρα, Λάσκος Λάζαρος κρουστά, Παπακωστοπούλου Ιωάννα τραγούδι, Σβερδίλας Σπύρος βιολί, και Τσακμάκης Θοδωρής κλαρίνο. 

Όλοι τους είναι άξιοι και πολλά  υποσχόμενοι μελλοντικοί κορυφαίοι μουσικοί! Ερμήνευσαν πολύ αποδοτικά τα δημοτικά μας τραγούδια και όλοι οι παραβρισκόμενοι στην αίθουσα και στον εξώστη θερμά χειροκρότησαν, όπως και τις απαγγελίες των μαθητών και τις ομιλίες των δασκάλων. 

Οι Δάσκαλοι βαθιά συγκινήθηκαν από την ανταπόκριση του ακροατηρίου και την άκρως ικανοποιητική παρουσία των μαθητών στο «θεατρικό σανίδι» του μεγάρου. Οι κόποι μικρών και μεγάλων ανταμείφθηκαν από την πετυχημένη εκδήλωση.

Και ένα είναι το σίγουρο. Αυτά τα παιδιά με την γνώση της ιστορίας που απέκτησαν από τους δασκάλους τους είναι σίγουρο ότι θα θυμούνται σε όλη τους την ζωή αυτές τις στιγμές που έζησαν. Στο μέλλον τους θα βαδίσουν σωστά γιατί διδάχτηκαν την Ελληνική Ιστορία. Οι δικαίως περήφανοι γονείς, ‘οσο τα παιδιά τους θα μεγαλώνουν, θα τα καμαρώνουν για τα επιτεύγματά τους, απόρροια της μαθητείας τους κοντά σε άξιους δασκάλους. Δασκάλους που οι μαθητές τους, τους σέβονται και τους αγαπούν. Αυτό ήταν φανερό σε όλη την διάρκεια της εκδήλωσης από τον ευγενικό τρόπο που τους συμβουλεύονταν και καθοδηγούνταν χωρίς λάθη στην διαδοχή τους στις απαγγελίες.

Συγχαρητήρια πολλά αξίζουν τα παιδιά, οι αυριανοί χρήσιμοι άνθρωποι της κοινωνίας, οι γονείς που τα μεγάλωσαν με αγάπη και στοργή και οι δάσκαλοι που μέσα σε λίγα χρόνια κατάφεραν να μάθουν-κυριολεκτικά-γράμματα, γνώσεις, κοινωνικότητα και πολιτισμό στους μικρούς μαθητές τους.

Σύντομο βιογραφικό του οργανωτή-συντονιστή δάσκαλου Δημήτρη Μπορμπότσιαλου.

Ο Μπορμπότσιαλος Δημήτριος του Γεωργίου γεννήθηκε το 1969 στην Νεάπολη Αγρινίου. Αποφοίτησε από το Πολυκλαδικό Λύκειο Αγρινίου το 1987. Σπούδασε κλασσική Φιλολογία στη Φιλοσοφική σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Σπούδασε, επίσης, Παιδαγωγική στο πανεπιστήμιο Δυτικής Μακεδονίας και  Φιλοσοφία στο πανεπιστήμιο Πατρών. Από το 1994 έως το 2007 εργάστηκε ως αναπληρωτής καθηγητής Φιλολογίας στην Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση, καθώς και σε ιδιωτικά σχολεία. Από το 2008 έως σήμερα εργάζεται ως μόνιμος δάσκαλος στην Πρωτοβάθμια εκπαίδευση. Είναι παντρεμένος με την ιατρό Μήλα Άννα και έχει μια κόρη.

























 

Α.Κ.Κ.

 

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Τους Ήρωες Πιλότους τίμησε η Μεγάλη Χώρα Αγρινίου

“Η προσφορά των Στάϊκων στον Αγώνα του 1821”

Όμορφη Σπηλιά Καλάνας, Όρη Βάλτου, εξερεύνηση πριν 30 χρόνια.