Εις Μνήμη Γιώργου Μακρή από το Χαλκιόπουλο
Σήμερα το μεσημέρι 28 Γενάρη το Χαλκιόπουλο Ορεινού Βάλτου Αιτωλοακαρνανίας αποχαιρέτησε ένα άξιο παιδί του, τον Γιώργο Μακρή.
Η ζωή του όλη ήταν μια διαρκής προσφορά για την κοινωνία, την αγαπημένη του οικογένεια, τους συγχωριανούς του και για όλους τους Βαλτινούς.
Ήταν ένας άνθρωπος που ξεχώριζε με την ευγένεια του χαρακτήρα του και την καλοπροαίρετη συμπεριφορά του προς όλους, συγγενείς φίλους και αγνώστους.
Εργάσθηκε ανιδιοτελώς στην αυτοδιοίκηση και εκτέλεσε τα καθήκοντά του πάντα με επιδίωξη το κοινοτικό όφελος.
Ήταν πάντα ένας ενεργός πολίτης, μέχρι και τις τελευταίες ημέρες της Ζωής του. Μόλις είκοσι μέρες πριν τον απροσδόκητο θάνατό του οδήγησε τον σεβασμιότατο πατέρα Αμβρόσιο και τον γράφοντα στην τοποθεσία Αβρακότα. Εκεί στις πυκνοδασωμένες ράχες απέναντι από την Καλάνα, περπάτησε μπροστάρης σε δρόμο λασπωμένο και μας οδήγησε στην παλιά κατεστραμμένη εκκλησία του Αγίου Γεωργίου.
Ξωκλήσι που ακόμα και ντόπιοι δεν το ξέρουν. Και μας μίλησε με ζήλο για την πιθανότητα να βρεθεί ένας τρόπος να ξανακτιστεί. Κι αυτό το εκκλησάκι όπως και πολλά άλλα στην περιοχή του Ορεινού Βάλτου καταστράφηκε από τον Γιουσούφ Αράπη με εντολή του Αλή Πασά το 1806.
Το διάσελο που βρίσκονται τα ερείπια είναι κατάφυτο από κερασιές και πολλά άλλα δένδρα. Από κει ψηλά- όποιος φθάσει εκεί-ατενίζει το Χαλκιόπουλο, την Αρωνιάδα και μεγάλο τμήμα της κοιλάδας του Ινάχου. Στον γυρισμό μας μίλησε για το όνειρό του να υψώσει με δική του δαπάνη έναν στύλο στην κορυφή του παλιόκαστρου, πάνω από τον Άγιο Δημήτριο και να βάλει μια μεγάλη Ελληνική Σημαία, ορατή από το Χαλκιόπουλο. Αυτό και άλλες πολλές σκέψεις μοιραστήκαμε εκείνη την μέρα. Θα πήγαινε σε προγραμματισμένη ιατρική εξέταση στην Αθήνα και όταν γύριζε θα κάναμε ενέργειες.
Γιατί, ο αείμνηστος πλέον Γιώργος, πίστευε ότι οι πολίτες πρέπει να ενεργούν για την πρόοδο του τόπου τους, ο καθένας να βάζει το λιθαράκι του…
Από το 2013 έως πριν δυο χρόνια, σχεδόν μια δεκαετία, έκανε αμέτρητα τηλεφωνήματα σε Δημόσιες Αρχές στο Μεσολόγγι και στην Ναύπακτο. Ρωτούσε για την τύχη και ζητούσε την επιστροφή της Μεσαιωνικής σπάνιας εφυαλωμένης εικόνας της Σταύρωσης, που βρέθηκε στην Αρωνιάδα πριν 50 χρόνια.[1]
Και η Εφορεία Αρχαιοτήτων Αιτωλοακαρνανίας και Λευκάδας ανταποκρίθηκε στο αίτημά του και πριν δυο χρόνια έστειλε στην κοινότητα Χαλκιοπούλων πιστό αντίγραφο της πολύτιμης αυτής εικόνας.
Ο πατήρ Αμβρόσιος και ο επίτροπος κύριος Αποστόλης Τηγάνης, δυό φορές τον χρόνο, της Σταυροπροσκυνήσεως και στις 14 Σεπτέμβρη που η εκκλησία μας γιορτάζει την Ύψωση του Τιμίου Σταυρού, βγάζουν την εικόνα για προσκύνηση από τους πιστούς.
Ο Γιώργος μου εκμυστηρεύθηκε την αγάπη του για το χωριό του, για την Χριστιανική θρησκεία και για την πολυαγαπημένη του οικογένεια. Μου μίλησε για τα πέντε του παιδιά και τα επτά εγγόνια και το πρόσωπό του έλαμπε. Πόσοι άνθρωποι νοιώθουν στην ζωή τους τόση οικογενειακή ευτυχία; Ο Γιώργος ήταν ένας από τους τυχερούς που την έζησε.
Όλοι οι χωριανοί του σήμερα, οι συγγενείς και φίλοι του τον έκλαψαν και του ευχήθηκαν Καλό ταξίδι, όλοι θα τον έχουν για πάντα στην σκέψη τους και στην καρδιά τους.
Αιωνία σου η μνήμη Γιώργο Μακρή, άξιο απόγονο των γενναίων Χαλκιοπουλιτών αγωνιστών, στους αγώνες για τα ιδανικά της Ελλάδας!
