Ένας στρατιώτης του 1940

 Ένας στρατιώτης του 1940

Κείμενο Απόστολος Κων. Καρακώστας

 

Στον πόλεμο του Σαράντα, πριν 81 χρόνια, στην παραμεθόριο με την Αλβανία, η Ελλάδα πρόταξε τα πιο άξια παιδιά της. Ένας από αυτούς ήταν και ο πατέρας μου Κωνσταντίνος Αποστόλου Καρακώστας.

Ήταν ένας από τους επίλεκτους φαντάρους που ο στρατός επιστράτευσε 26 ημέρες πριν, γνωρίζοντας ότι σύντομα θα τους χρειαστεί στο μέτωπο.

Είχε όλα τα κριτήρια για να πάει στην πρώτη γραμμή υπεράσπισης της χώρας. Ποια ήταν αυτά;

Ο Σταύρος Γαλανός βετεράνος του Ελληνοϊταλικού πολέμου έγραψε:

«….άνδρες έπρεπε να στείλουμε σε μάχιμες υπηρεσίες τους πρόσφατα απολυμένους, τους νεότερους και αυτούς που δεν είχαν πολλές οικογενειακές υποχρεώσεις.
Προ του πολέμου είχαμε πολύ πυκνή αλληλογραφία με όλους τους σταθμούς και τις υπηρεσίες της Χωροφυλακής σε ολόκληρη την επικράτεια.
Διότι αυτοί που απολύονταν από το σύνταγμα είχαν διασπαρεί σε όλη την Ελλάδα. Η Χωροφυλακή μας ενημέρωνε διαρκώς για τις μεταβολές στην οικογενειακή κατάσταση του κάθε εφέδρου. Έτσι διαλέγαμε τους πιο ικανούς που θα στέλναμε σε μάχιμες μονάδες.»

Ο πατέρας μου πληρούσε όλα τα παραπάνω κριτήρια. Το σημαντικότερο ήταν ότι γεννήθηκε και σκληραγωγήθηκε  στον Ορεινό Βάλτο, στα Κρεμαστά Αλευράδας. Απόγονος αγωνιστών του 1821 είχε κληρονομήσει την πολεμικότητα και τις αντοχές τους στις κακουχίες-κρύο-πείνα και ποδαρόδρομο…  Αρχές  Οκτώβρη του 1940 ένας χωροφύλακας από την Υποδιοίκηση Χωροφυλακής Σταθά Βάλτου τον συνάντησε στην Αλευράδα. Του έδωσε χαρτί επιστράτευσης από το Σύνταγμά του το 40ο Ευζώνων. Ο πατέρας μου αμέσως έτρεξε στο κάλεσμα της πατρίδας. Κατέβηκε με τα πόδια στην Αμφιλοχία και από εκεί με στρατιωτικό φορτηγό μαζί με άλλους Βαλτινούς πήγε στην Άρτα και εν συνεχεία στα Γιάννενα. Παρέλαβε ρουχισμό και όπλο και έφυγε για τα σύνορα την ίδια μέρα. Εκπαίδευση δεν χρειαζόταν. Πρόσφατα είχε απολυθεί…Η στρατιωτική του εμπειρία ήταν μεγάλη. Υπηρετούσε σχεδόν συνεχώς από το 1931.

Με κάποια διαλλείματα. Επιστρατεύθηκε έκτακτα το 1935 με το κίνημα Κονδύλη και υπηρέτησε μέχρι το 1939. Στο 40ο Σύνταγμα Ευζώνων ήταν πρωταθλητής στην οπλομαχία και τον θέλανε…(…τα τάγματα Ευζώνων στρατολογούνταν από κληρωτούς οπλίτες μη διαφέροντα από τα άλλα τάγματα του στρατού, εκτός από το ότι οι άνδρες προέρχονταν από ορεινές περιοχές και είχαν ελαφρότερο ατομικό φόρτο.)

Οι Ιταλοί από την 14η Οκτωβρίου είχαν διαταγή επίθεσης κατά της Ελλάδας. Ημερομηνία επίθεσης η 26η Οκτωβρίου. Η Όγδοη μεραρχία τους περίμενε. Επιτέθηκαν ξημερώματα της 28ης. Ο στρατός μας υποχώρησε στρατηγικά στην ισχυρή γραμμή άμυνας του Καλπακίου. «Κατόπιν σφοδρών επιθέσεων και λόγω υπερτέρας δυνάμεως του εχθρού υποστηριζομένου υπό αρμάτων μάχης, αφθόνου Πυροβολικού και Αεροπορίας, το 40ο Σύνταγμα συνεπτύχθη εντεύθεν του ποταμού Καλαμά». Αμύνθηκαν στα χαρακώματα του Καλπακίου μέχρι τα μέσα  Νοεμβρίου. Από τότε οι «θρυλικοί Τσολιάδες του 40ου Συντάγματος ξεκινούν την ανακατάληψη των Ελληνικών εδαφών και προχωρούν νικηφόρα μέσα στην Αλβανία. Έξω από το Τεπελένι την 24η Δεκεμβρίου 1940 ο στρατιώτης Κώστας Α. Καρακώστας εκτελώντας καθήκοντα Υποδεκανέα, επικεφαλής διμοιρίας διατάχθηκε να ανιχνεύσει την νεκρά ζώνη ανάμεσα στα Ελληνικά και Ιταλικά χαρακώματα. Να εκτιμήσει τις εχθρικές θέσεις και την οχύρωσή τους. Την άλλη μέρα ξημερώνοντας Χριστούγεννα θα έκαναν επίθεση με εφ’ όπλου λόγχη… Η διμοιρία έπεσε σε ναρκοπέδιο και ακολούθως σε ενέδρα του εχθρού που την αποδεκάτισε…Ο Στρατιώτης Καρακώστας βαριά τραυματισμένος αιχμαλωτίστηκε. Το χάραμα των Χριστουγέννων ο λόχος του πατέρα μου επιτέθηκε και μετά από μάχη μέρα και νύχτα κατέλαβαν τα εχθρικά χαρακώματα. Στο προσκλητήριο το πρωί της 26ης Δεκεμβρίου αναφέρθηκε αγνοούμενος. Στο Στρατιωτικό του Μητρώο γράφει: «Εξηφανίσθη πρό Τεπελενίου υπηρετών εις το 40 Συν/μα Ευζώνων την 26 Δ/βρίου 1940».

Μετά την θεραπεία των τραυμάτων και κρυοπαγημάτων του από τον Ιταλικό Ερυθρό Σταυρό μεταφέρθηκε στα κάτεργα στην Σαρδηνία. Επιβίωσε σε σκληρές συνθήκες σε υπόγεια ορυχεία μεταλλεύματος στα 360 μέτρα κάτω από την θάλασσα. Ήταν από τους λίγους που βγήκαν ζωντανοί…Επέστρεψε από την αιχμαλωσία στις 21 Ιουλίου το 1945, μετά από πεντέμισι χρόνια αγνοούμενος…Στο χωριό του στην Αλευράδα Βάλτου του έκαναν μνημόσυνα. Η αδελφή του που παντρεύθηκε τον συμπολεμιστή του στην Αλβανία Στέφανο Μπαρτσιώκα βάπτισε το πρώτο της παιδί Κώστα, μια και όλοι τον είχαν για σκοτωμένο…

 Απόστολος Κων. Καρακώστας 









 





 











Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Τους Ήρωες Πιλότους τίμησε η Μεγάλη Χώρα Αγρινίου

“Η προσφορά των Στάϊκων στον Αγώνα του 1821”

Όμορφη Σπηλιά Καλάνας, Όρη Βάλτου, εξερεύνηση πριν 30 χρόνια.